İnsanın Kadim Sırları - Garib Çoban
İnsanın Kadim Sırları - Garib Çoban
Nefs-i Mulhime insan insanın çok uzağında.
Sanki bir perdenin gerisinde algılanır putlarının arasında.
İnsanı tarif etmek bana bırakılsaydı ben onu unuttuğunu unutan varlık şekilinde tanımlardım.
Seviyorum, yani sevdiğimin olduğu gibi olmasını istiyorum.
Ellerin duada benimkileri bekliyordu, zaman hiçbir şeyi değiştirmemiş gibi.
Allah, seni bana vermekle bana vermediklerini telafi etmiştir.
Aşk sevilenin özü/nü ortaya çıkartacak şekilde bir kendi haline bırakmaktır.
Yani aşk, birinin ötekine karşı en derin özgürlüğü’dür.
İnsan beninin özünde, fıtratımın derinliklerinde beni fışkırtsın, harekete geçirsin, içten kendime karşı bir devrim koparsın.
Yoksa bu doğal yasalarla olmaz, içten bana, bene karşı bir başkaldırı kopmalı.
İçimde bir çocuğun gölgesi, içini çekerek doğruldu dertli içini çeke çeke şems vakti.
Sevgi görünmez olanı görür, sen, seni anlayana mucizesin.
Ben sadece aşka ve tutkuya aç bu kalp için mükemmel bir anlatı arıyorum.
Kuşağa masallar gibi insanın söylenceleri.
Muhabbet sevgiyi besleyecek, hayalleri büyütecek ve arzulara güç ve büyüklük kazandıracak sözlü ve sözsüz iletişimin niteliğidir.
Reddedildim; bu benim kendime saygımı arttırdı.
Çünkü insanın kendine vermediği değeri verdiğinde sadece şey oluyor.
Kopuşlar acı veriyorsa, duadaki bağlar hakiki demektir.
Sevgi görünmez olanı görür, sen, seni anlayana mucizesin.
Gecenin çobanları yaşama en son noktasından b/akar teheccüt vakti.
Başkasına karşı duyulan sevgi, Yaratan'dan insana inen sevgidir.
Mutluluğun katili insan, hayal meyal kısa zaman sonra sevginin katili benin gölgesi düşer.
Kimse yalnız, sade ve süssüz bir hayatla tatmin olmuyor.
Her an bir başka şeye arzu duyuyor.
Şeyler için yaşamak istiyoruz.
Oysa sevgi her sabah, evet hatta her an, ümidini tazeler.
Sevgi görünmez olanı görür, sen, seni anlayana mucizesin.
Şems vakti bir garibin duasıyla sevgi gelmeye görsün, insan kurtuluverir hasretinden.
İnsan yalnızlığının gölgesinin hüzünlünü mağarasında putlarıyla yaşar.
Sevgi ilişkisi üç taraflıdır: Seven, sevilen, sevgi!..
Fakat sevgi Huu’dur.
Ve o yüzden bir başka insanı sevmek onun yaratanı sevmesine yardım etmektir.
Sevilmek de bu yolda yardım görmektir.
Sevgi görünmez olanı görür, sen, seni anlayana mucizesin.
Oysa, kendini bütünüyle gizlemek ve bir b/aşka yerde görünmez olmak ister.
Hayal ettiği gibi yaşıyor içi boşalmış insan.
Birlikte yürümenin anlamını bilenler ne görür b/aktığında sevgiye.
Azizim neyin en tatlı olduğunu sorana!..
Kavuşmak dedi.
Duyguları kıyıma değil, dualarla gönülleri kıyama kalkanların işidir aşk.
Sevgi görünmez olanı görür, sen, seni anlayana mucizesin.
İnsan yalnız başkalarına karşı değil kendisi için de merak duyabilmeli.
Kendimi inceliyorum; ve düşünüyorum.
Yarata'nın beni neden yarattığını ya da beni yaratırken bana ne anlam yüklediğini.
Öte yandan dünyaya hiçbir şeyi ihmal etmeksizin b/akanlar içindir sevgi.
Ama ben yenilmeyeceğim.
Yalnızların en yalnızı olsam da Allah var.
O her yokluğun yerini tutar.
Sevgi görünmez olanı görür, sen, seni anlayana mucizesin.
Benim dünyam, benim diyerek balmumundan yapılmış kalplere uzaktan bakarız.
Bir insan bütün dünyayı kazanmış kendinden başka.
Bu hayatta kalbini, tenin üzerine giyenlere aşk olsun.
Ama kendi sevgisine, ruhuna zarar vermişse bu hayat neye yarar?..
Hayatımı seviyorum çünkü beni hiçbir şeyin yazılmadığı yerlere götürüyor.
Kendini sevginin, daha doğrusu insanın doğasının sınırları infak yaparak kaldıran gönüller’e aşk olsun.
Sevgi görünmez olanı görür, sen, seni anlayana mucizesin.
İnsansan uyanırken dünyanın acısını duyarsın, uyanık oluşun, yetişkin oluşun dehşeti s/onsuzdur.
Uzun zaman karanlık taşın derinliğinde kalmış serinleyen çiğ tanesi gibi.
Suskun çocukluğuna karşı güç kullandığı için, yüzünde kendini geceyle çevrili çehresini tanımıştı.
Sonra duygular büyür beden gibi aklın aynası kırılır.
İnsan suya eğildiğinde gönlünde, çehresinin onu terk etmiş olduğunu görür.
Putları çoğalan insanını sevgiden b/aşka, birbirlerinin yerini tutabilmesi yinelenir ya da doyuma ulaşır yalnızlık.
Sevgi görünmez olanı görür, sen, seni anlayana mucizesin.
Ey bendeki yabancı, senin o acınası gölgen, paramparça gölgene dönüşür.
İnsan kimdir onu terk eden, kızkardeşi mi, çocukluğu mu, annesi, babası mı, sevemediği sevginin duyularının masumiyeti mi?..
Ya da kör aynada boşuna bir çabayla görüntüsünü arayan, muhabbet makamından düşmüş melek mi?..
İlham alan alemden ibret alır.
Alamayan aleme ibret olur.
Hakkı hakikati taklit edenlerden uzak dur gönül.
Hiçbir yerde yok insan, Sadakallahulazim'den sonra g/özleriniz doluyor teheccüt vakti.
Sevgi görünmez olanı görür, sen, seni anlayana mucizesin.
(Y.ed - Güzide Mektuplar Albümü)
Engin Demirci Şiirleri© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kayıt Tarihi : 6.8.2022 23:38:00
antoloji.com/insanin-kadim-s...