Tılsım
sesimi göğe bağışladığım bu hengamenin ortasında
kanlı ter
irinli gözyaşlarıyla
ölüp giderdim tılsımlı öpüşlerin olmasa
/.
yalnız bir ağaç gibi içime kök salıp acıları
göğsünün rahlesine uzanıyorum
sonu hüsranla biten bir rüya bu
uyanmak istemiyorum
fondip ediyorum gri bulutları
yüreğim kuş sarhoşu
suyun kalbini okşayan bakışınla süz beni
yoruldu kalbim elem vadilerinde
//.
usu bulanmış bir çocuk gülüşüyle
sözün bereketi ve doyurucu tadıyla
konuş canın konuşmak çekiyorsa
bağır! kalbin huzura erecekse
bir çocuk ve 'uyursever' olarak
dokun ama hissetme
gör ama belletme
sevil ama bekletme
tutun ellerime gecenin bir yarısı
ç/al dudağımdan mührünü
elini kanımla kirletme