Unutmaya çalışmayın,affetmeye çalışın
Şimdi size bir hayat çizicem. Sizden tek isteğim bu hayatı kendinizin yaşadığını düşünerek okumanız
Alkolik bir annenin evlilik dışı ilişkisinden yaptığı bir çocuk olarak dünyaya merhaba diyorsunuz. Anneniz size bakamadigi gerekçesiyle bir yurda veriyor. Bir süre yurt hayatı sürdükten sonra evli bir çift sizi evlatlık ediniyor. Şans burada da yüzünüze gülmüyor,çünkü Italyan asıllı bu çift tam bir psikopat çıkıyor. Evin bodrum katına hapsedilip,sürekli olarak işkence görüyorsunuz. Sadist çift aslında maddi durumları çok iyi olan ve çevreleri tarafından saygı duyulan bir çift olduğu için durumdan kimse suphelenmiyor ve uzun yıllar bu işkenceye maruz kalıyorsunuz.
17 yaşına geldiğinizde depresyon kaynaklı felç geçiriyorsunuz. Doktorlar şizofren teşhisi koyuyor ve akıl hastanesine yerleştiriyorlar sizi. Bir 17 yıl da hastanede geçiriyorsunuz. Çaresizlik içinde kivrandiginiz ,sürekli intiharı düşündüğünüz, umutsuz yıllar ...
Hikayeniz de asıl burada başlıyor, hazırlanın. Terk edilme,işkence,taciz ve birçok olumsuzluk ile geçen 34 yılın ardından, hastaneden çıkınca yaptığınız ilk iş ne olurdu? Size tüm bunları yaşatan yaşamdan,kişilerden intikam alır mıydınız?
Bu yaşanmış hikayenin kahramanı Marie adında bir kadın. Marie, yetkililer "Akli dengesi yerinde değil,okuması imkansız "dedikleri halde ilk iş olarak Salem State Üniversitesi'nde Psikiyatri bölümüne girer ve başarıyla mezun olur.Bu arada kansere yakalanır,kendisi gibi akıl hastanesinden çıkmış Joe ile evlenir.Ardindan mücadeleyi bırakmaz ve kanseri atlatır.Esi ile sadece 6 yıl evli kalabilir çünkü Joe hayatını kaybeder.Hal böyle olunca Marie işine dört elle sarılır. Uzun yıllar doktor olarak çalıştıktan sonra Harward Universitesi'nde mastır yapar.Oldukca başarılı bir iş hayatı sürer,konferanslar verir,birçok ödüle layık görülür,hatta hayatı film dahi olur(Nobody's Child)
Yaş olur 58.Tam 17 yılını verdiği Massachusetts Danver Devlet Hastanesi'ne yönetici olur.Verdiği basın toplantısında Marie şunları söyler:
"Eğer affetmeyi ogrenmeseydim,
bir adım bile öteye gidemez gelisemezdim.Ziyan edilmiş bir yaşamım olurdu.Ve bugün bu hastaneye yönetici olarak donemezdim."
·
281 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.