Deniz
Hak etmiyorum okyanus mavisi olmayı
Ama beyaz kum sahili olmanı istiyorum senin
Uzanan renkleri sakincesine bir kumsal
Billur güneşin altında.
Sevimli sahili sarı kumun
Sıra sıra çamlara uzanan
Düşten çıkmış sanki ve sakin
Kükreyen tuzlu suyla sonsuza kadar.
O duru turkuaz tümsekleri olayım ben
Sarı kumları bitimsizce öpen.
Ucu bucağı olmayan o sessiz öpücüğü
Ağır ağır konuk eden o zarif öpücük.
Bir daha öpeceğim seni, bir daha bir daha
Bu duru yerden sonsuza kadar
Bu dünya artık var olmayana kadar
Sakin sakin atmadan önce kalbim.
Yükseltmiş olacağım büyük bir hevesle
O sevgili kıyılarını yıkacakmış gibi
Tutkuyla gürlediğinde dalgalarım
Bitimsiz saf bir aşkla sarmak için.
Hak etmiyorum okyanus mavisi olmayı
Ama turkuaz bir deniz olmayı isterdim
Söylemek için senin sonsuz şarkılarını
Sonsuz bir aşkla senin için.
Kaynarken köpük beyaz beyaz
Ve eserken rüzgar her yerden şiddetle,
Öpeceğim seni, öyle güçlü, doyumsuzca
Çünkü seviyorum kıyını, kumlarını.
Xuân Diệu (1916-1985), Vietnamlı şair
Çeviren: Ulaş Başar Gezgin
·
289 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.