Yemekten sonra ışıklar söndürüldü ve salona dört pasta getirildi. Her birinin üzerinde çikolatayla bir rakam yazılmıştı ve pastaların üzerinde rakamlar adedince mumlar vardı. Elbette bu rakamlar Fofo'yu lotoda kazandıran rakamlardı. [...]
(Derken davetliler bir konuşma yapmasını isterler)
O günden bu yana çok zaman geçti, sözlerini tam olarak hatırlamam mümkün değil. Ama içerik olarak Fofo şunları söyledi:
"Değerli arkadaşlar, paranın aslında hor görülesi bir şey olduğunu düşündünüz mü hiç? Beni bir anlığına dinleyin ve haklı olduğumu göreceksiniz. Bin lira (Italyan lirası) bir kağıt parçasından başka bir şey değildir - üstelik genelde kirlidir de. Hayatın anlamını ısrarla, beceriksizliğimizle görmek istemeyen bizleriz sadece ona böylesi bir önem yükleyen. Bugün ben zenginim ve siz bana yüzünüzde bir gülümseme ile bakıyorsunuz. Dünse fakirdim ve siz beni gördüğünüzde sizden yüz lira borç isterim korkusuyla caddeyi değiştiriyordunuz. Ve fakat yine de ben Fofo namlı Alfonso Pisacane hep aynı kişi oldum. Eğer dün adil idiysem bugün de adilim. Eğer dün kötü bir insandıysam, bugün de kötü bir insan olmalıyım. Ve bunun için soruyorum size: Nasıl oluyor da, benim hakkımdaki yargınız yalnızca arka cebimde bulunan paraya bağlı oluyor?
Sayfa 23Kitabı okudu
·
184 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.