YARATILIŞIM
Küçüklüğümdeki ezilmenin bıraktığı,
Morluklar var sırtımda,
Söylenen hakaretlerin bıraktığı çınlamalar,
Hala kulaklarımda.
Sığdıramadım küçük bedenimi asla,
Kocaman dedikleri bu Dünya’ya.
Ait olamadım hiç bir yere,
Tanıdık hissetmedim kimsenin yanında.
Her arkadaşlığımı çıkarlarını bilerek kurdum.
Sonrasında terkedileceğimi unutmuşcasına.
Yalan duygularla doyururken yüreğimi,
Kusmamak için yutkundum defalarca.
Düşüşlerimi unutmadım güçlenmek için.
Zayıf hissettiğimde baktım aynaya.
Sırtımdaki morluklara ve anılarına.
Hakaretlerin tınılarını haykırdım yüksek sesle.
Unutturmadım geçmişi kendime.
Geçmişimi tekrar yaşarken, geleceğimi inşa ettim nefretinizle.
Güç veriyor nefretiniz, hakaretleriniz, yumruklarınız.
Masanızdan korkup kalkan ben iken,
Ben kaldıran oldum.
Geceleri ağlayan ben iken,
Hayatınız boyunca ağlatan ben oldum.
Sizin gölgenizken, ben artık güneş oldum.
İnsanlığa olan umudumu aldınız benden,
Dostluğa olan inancımı hırpaladınız.
Güvenmeme engel oldunuz insanlara,
Yanlızlığıma mahkum ettiniz beni.
Hepiniz celladın tırpanıyken,
Artık cellat ben oldum!
Öfkeli değilim size minnettarım.
Nefret dolu değilim size mahçupum.
Kırgın değilim size sevgi doluyum.
Ne zaman güçsüz hissetsem geçmişimde sizleri bulurum.
Bende bıraktığınız izleri hatırlarım.
Hakaretleriniz, yumruklarınız, sahtekarlıklarınız…
Teşekkürler…
Beni Tanrı’dan daha iyi bir ben olarak yarattınız.
·
120 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.