senden önce kör oldu benim gözlerim
ama senin gördüğün değil benim görmediğim
hadi lafı değiştirelim
gir koluma beni kendi cehennemine götür
sorarım sana aşk başka nedir.
başka şeyler düşünücem dedittiren sana
o içinde ki yabancı
senden önce benle konuşan
ki ben tüm yabancılaşmaların eseriyim
bilirim aklını tükenmelerin
mıh gibi çakılıp hayatı duruşlardan seyrettim
bir çocuk özlemiydi gözlerimin akını döken
sen nerdeydin ben kör olurken
şarkılar dinliyorsun beni unuturken
filimler seyrediyorsun benimle yaşamak yerine
olmadık bir replikte seviyorsun beni aklından
düşüyorum
dudaklarındaki gülümseme belki de benden önce bir yaşanmışlıktan
duvar dipleri öldürüyor artık insanları
çivit rengi bir kaybolmuşlukta
ölüme gidiyor biri hiç anlamadığımız bir başkalıkla
kahve suyunun kaynadığını fark ediyorsun birden
ah hayat devam ediyor sen kahveyi yudumlarken
azıcık sev diyorum beni
bir mezar aşka karışıyor
işte herşey ortada başlıyor
aşk çıkarlarla çatıştığında
bilerek sevilmiyor de me
ben demezdim eskiden
yani seni sevmiyorken
kendime rağmen seviyorum seni
bir çocuk gibi güldürüyorsun beni
gözlerimi unutuyorum
bakmayı
gülüşlerin gözlerim oluyor
ah hayat diyorum ne güzelsin
bir resimde soluk soluğa koşan heves
terli bir ata benziyor
işte bu kadar herşey
yani koluma girip beni karşıdan karşıya geçirmen
aklımı kör ediyor
cehennem hepimizin nolur sahiplenme
bak biri resmine yetişiyor bir ölümün
kaç kere geçti oysa yanından
anı beklemek gibi yaşamak
biliyorum biliyorum biliyorum
gideceksin
ah! sevgilim
görmese de çiçek açmıştı gözlerim
biliyorum istesen en çok sen anlarsın
hadi bi kez olsun
kapat gözlerini
herşeyi ,herkesi unutarak
sevelim
n.güz