Cok kırıdk döktük amk, yakıştıramadım kendime düsündüm ne ara bu kadar acımasız olabildim dedim, kendini acıklayamamanın verdiği o yorgunluğu bilirsin, tum vucudumu ele geçirdi sanki.sen bana o igrenc sözleri söylesen de ben aklında o son profildeki kisi olarak kalmak istemedim, pisman oldum amk, söylediğim her seyden, ne kadar kırdıgını, neler hissettiğimi ya ben anlatamadım, ya da sen anlamak bilmedin, kendini acıklayamamanın verdiği acı, huzursuzluk, ve yorgunluk , nr bileyim amk , hic düsünmeden atıldım klavyeye , ben yazmasam o paragrafları sen zaten yazmayacaktın, belki de o son mesajı atmasaydım icimde o sözlerle mezarw kadar gidecektim, ama senin bana karsı ettiğin küfürler, pismanlıkların, “ sana asık oldugum gecenin sabahını sikeyim” yorumun, acımasız onalrca attığın yorum, belki diyeceksin sen de attın, benima attıklarım sadece senin yazdıklarının verdiği sinirdi amk, yani ne bileyim, söylediklerin ve hissettirdiklerin beni daha da değersiz hissettiremezdi, icimde bıraktığın bosluk, dolmadı, dolmuyor amk , ben zaten milletin hayatına girip boktanlastırdıgım icin zaten pismanım, sonunun böyle olacagını bilseydim, yemin ederim sana asla söylemezdim hislerimi, yani olur ya belki girer biri hayatına, belki de girmistir, actığım bosluğu doldursun, benim yasattıklarımı yasatmasın, ama tek istegim benimle kurdugun hayalleri baskasıyla yasama, düsününce cok agırıma gidiyor amk, ben seni kıracak ne yazdıysam bu iletiye zaten tümünden pismanım, ama bana güzel bitti deme, ben en son birbirimize ettiğimiz sözleri bilirim bir de icimde yarattığın o bosluğu.