Virginia Woolf eşine yazdığı veda mektubu :
En sevdiğim,
Yine delirecekmişim; bu korkunç günleri anlayamayacaksınız gibi hissediyorum. Ve sanki giden zamanı geri çeviremeyeceğim. Sesler duymaya başlıyorum ve konsantre olamıyorum. Bu yüzden yapmam gereken şeyleri yaşayamayacağım. Biliyorum, senin hayatını mahvediyorum, bensiz daha mutlu olacaksın. Görüyorsun bu mektubu bile doğru düzgün yazamıyorum. Okuyamıyorum. Hayatımdaki bütün mutluluğu sana borçlu olduğumu söylemek isterim. Bana karşı inanılmaz sabırlısın ve iyisin. Şunu söylemek istiyorum ;
Bana verebileceğin en büyük mutluluğu verdin. Kimsenin yapamayacağı şeyleri yaptın.İki insanın birlikte daha mutlu olabileceğini sanmıyorum.
Herkes biliyor, eğer biri beni bu durumdan kurtarabilecek olsa, bu sen olurdun.
Her şey beni terk edip gitti ama senin iyiliğin hep benimle kaldı.
Artık senin hayatını mahvetmeyeceğim.
Kimse, seninle mutlu olduğumuz kadar mutlu olamazdı..
Ve yine onun sözleri:
"Zarif ve görgülü ruhlar bu dünyaya ait değillerdir."
·
220 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
