"Biten bir aşk için
Söylenecek söz şu olmalı:
- Güzeldi yine de."
Kitaplara aşık biri olarak ben de bunu biten bir kitap için söylüyorum: "Güzeldi yine de."
Ahmet Telli'nin diğer şiir kitaplarından seçilmiş şiirlerin derlendiği bir kitap. Eserde:
Çocuksun Sen
Belki Yine Gelirim
Su Çürüdü
Saklı Kalan
Dövüşen Anlatsın
Hüznün İsyan Olur
Yangın Yılları
Kitaplarından en güzel dizeler var. Tam bir edebi lezzet şöleni. Kalbim unut bu şiiri diyor ya şair, şimdi gel de unut bu şiiri...
Ben bu kitabı çok sevdim ve yine bu kitaptan bir alıntıyla düşüncemi anlatmak istiyorum:
"Kitap gibi kokuyor her demet
çiçek gibi kokuyor şiirler"
Beni etkileyen birkaç dizeye daha değinmek istiyorum:
"Yoruldum yoruldum yoruldum
Gereklilik kipinde yaşamaktan."
Şair ne kadar kısa ve öz ifade etmiş 'yapmalıyım, yapmamalıyım'lardan oluşan yorgunluklarımızı değil mi? Ne çok yük taşıyoruz sırtımızda, yapılması gerekenin yapılması adına...
"Küstü, öldürdü kendini su...
Su çürüdü...
Adımdan gayrısını bilmiyorum..."
Şairin ifade gücüne hayran kalmamak mümkün değil. Su çürür mü? Çürüyormuş, beklemek en kötü zehirdir çünkü.
"Oysa bütün köprüler yakılmalı ayrılıklar vakti"
Diyor şair, başka bir dizede. Belki de çürümemek için yapılması gereken budur.
Son olarak kitaba adı verilen en beğendiğim şiirden bir kısmı eklemek istiyorum:
"Yapraklarım yok artık kuşlarım yok
büsbütün viran oldu dağlarım
ezberimdeki türküler de savrulup gitti
ömrümün karşılığı kalmadı sesimde
sesimde yalnız ormanların gümbürtüsü
Yanlış, daha baştan yanlış
bir şiirdi bu, biliyorum
ve belki ömrümüzün yakın geçmişi
bu kadar doğruydu ancak, kimbilir
Kalbim unut bu şiiri."
Kitapla kalın kitap dostları.
Ne mutlu bir ilişkiyi güzel sonlandırabilene, düşman olmayana, iyi ki diyebilene. Ben de bu sözünü çok severim:
"Biten bir aşk için
Söylenecek söz şu olmalı:
- Güzeldi yine de."
Yüreğinize sağlık.