1 günde okunabilecek 2 hayat
Merhabaaa
Suzan defterin kapağını daha yeni kapattım. Bitireli birkaç saat olmasına rağmen gözlerimi sayfalarda gezdirdikçe tekrar tekrar içine çekti beni. Uzun bir süre de etkinsinden çıkacağımı , çıkabileceğimi sanmıyorum. Nedir peki bu kitabı bana bu kadar sevdiren ? Bu kadar etkileyen ?
Bunlara cevap verip bu incelemeyi okuyanları da kitap hakkında aydınlatayım.
Öncelikle Suzan Defter'i çok sık duyuyorum raflarda çok sık görüyordum. Beni kitaba çeken ise çok değer verdiğim bir arkadaşımın önerisi oldu. Iyi ki de önermiş bana bu kitabı.
Kitap daha önce hiç denk gelmediğim bir tarzda yazılmış. Ilk beş sayfada biraz bağlantı kurmakta zorlansam da sonra hemen alıştım bu tarza hatta keyif bile aldım.
Kitap mektuplar şeklinde iki bölüm olarak yazılmış. Ekmel Bey ve Derya'nın günlüklerini okuyoruz aslında. Kitabın tamamında sol taraf Ekmel Bey'e aitken. Sağ taraf Derya'nın bölümleri. İsterseniz önce Ekmel bey'in günlüklerini okuyup sonra Derya' nınkine geçebilirsiniz ya da benim gibi yapıp gün gün giderek eş zamanlı okuyabilirsiniz.
Konusuna gelecek olursak Ekmel ve Derya karakterleri'nin arasında kurdukları anlatma ve dinlemeye dayalı arkadaşlık üzerinden ikisinin de hayatları üzerinden anlatım yapılıyor. Ekmel Bey mutsuz bir annenin çocuğu mutsuz bir evin babasıyken hayatın anlamını sorgular bir vaziyette. Herhangi bir anlam arayışında sık sık gecmişe dönerek tespitlerde bulunuyor. Çok güzel cümlelere rastladım bu kısımlarda. Sahiden mutsuzluğu, hayatın anlamsızlığını ve kendi içinde kayboluşu beni bu karektere çok bağladı.
Derya karakterini de geçmişi anlatırken tanıyoruz. Abisi, abisinin sevgilisi ve kendisinin kurduğu üçlü bir ilişkiyi anlatıyor. Fakat şöyle bunları anlatırken kendisini Suzan olarak tanıtıyor. Yani abisinin sevgilisi olan kadınmış gibi anlatıyor olayları. Böylece her gün anlatmaya geldikçe Suzan'ı daha iyi tanıyor, daha çok özlüyor ve daha iyi anlıyor. Bu üçlü ilişkide Derya sürekli iki çiftin yanında. Hep birlikte geziyorlar hatta bir kere birlikte uyuyorlar. Burdan Derya'nın abi sevgisini ne kadar abarttığını anlayabiliriz bence. Bunun da sebebini didikleyip yine geçmişten tespitlere başvuruyor. Abi figürünün onda sembolize ettiği şeyler sadece kardeşin kardeşe duyduğu yakınlık değil. Baba, arkadaş hatta bazen sevgili gözüyle bakıyor abisine.
Fakat Suzan'ı üzdüğü zamanlari bile çok iyi anladı Derya. Suzan yerine geçtiği için elbette. Suzan kadar büyük bir aşık da görmedim bu arada. Çok güçlü bir sevgi anlayışına sahip sahiden.
Derya bu sevginin hiçbir yerinde olmadığını Ekmel Bey' e son gidişinde anlıyor. Ve abisiyle çatışmayı bırakıyor.
Kitabın ilişkilerin bireylere verdiği zararın üzerinden geçmesi kitabı basit bir metin olmaktan çıkarmış. Dili, üslubu , tarzı çok hoşuma gitti Yazarın. Ayfer Tunç' un diğer kitaplarının kapıları açtı bana Suzan defter.
Umarım kitabı okumak isteyen sizler de benim kadar keyif alırsınız.
Şimdiden keyifli okumalar dilerim :)
Suzan Defter 
Ayfer Tunç
·
123 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.