Kitabsever: Farid Farjad fonda çalarken kitap okumak gibi bir huzurun koynunda dinlenmek de varmış.... Gece ve sessizlik iki aşık, Şahidiyim anılarımın. Dondurabilirsem zamanımın, Şuanında duraklar, yine geçmişe dalarım. Keman simlerini kalbimdeki damarlardan mı almış? Nedir bağrımdakı sızlayan sözler... Yeniden başlamak ister gibi sarılıyorum Göz...

Farid Farjad fonda çalarken kitap okumak gibi bir huzurun koynunda dinlenmek de varmış.... Gece ve sessizlik iki aşık, Şahidiyim anılarımın. Dondurabilirsem zamanımın, Şuanında duraklar, yine geçmişe dalarım. Keman simlerini kalbimdeki damarlardan mı almış? Nedir bağrımdakı sızlayan sözler... Yeniden başlamak ister gibi sarılıyorum Göz kapaklarımın ardındakı ruhuma... Bana fısıltıyla sesleniyor taa maziden; "Ya ben?" diyor, "Hani sen gitmezdin?" Ah..Nasıl anlatayım sana sensizliğin acısını? Sen hiç bilir misin vazgeçilmiş aşkın depremini? Ya da ruhuma işlediğin kadar sende kalabildin mi? "Kal", diyorsun, ya sen...Sen nerelerdesin? Ey canıma köz basanım... Ya gel, beni bana geri ver, Ya da al benden geri kalanımıı da. "Yok, yarim olacaksın", diyorsan yarım bırakmayacaktın... Ve sen alıp benden ruhumu gitmişken, Ben dizelerime döküyorum bende bıraktığın parçalarımı... Söyle, nasıl yakmışım ki canını, Bana reva mı? Can olan, can alanım... "Cevabını bildiğin sorular sorma", derdin bana, Sorduğum tek sorunun bile cevabı yok bende. Şimdi kanayan yarayım, gelsen de, gelmesen de. Çıkmıyorsan aklımdan, bari dön, al aklımı, Öyle git....