“bütün abilere hayır!”
Kitabı kesintisiz ikinci okuyuşum, ama zaman zaman dönüp hala bakarım beni vuran çağrışımlarına. Bu kitabın , bu özel adamın benim hayatımda çok derinlikli bir yeri olmuştur ilk günden beri .İtiraf etmek gerekirse birazda 
Oza havası soluyorum 
Mino'nun Siyah Gülü de. Oza’yı bilenler bilir nasıl şiir olduğunu !Her geçen gün insanın içinde nasıl büyüdüğünü. Bizim toprakların Oza’sıdır Münevver hanım ;hep öyle gelmiştir bana.Belki sovyetik ( 
Andrey Voznesenski ) yazarların edebi gücü kadar güçlü değilse de yazarın kalemi bizden çıkan Oza muadili aşktır Mino. Değeri zamanla daha bir anlaşılacak olduğundan bu hiç şüphem yok.Kitap aynı zamanda bir dönem kitabı olma özeliği taşımaktadır.Dünyaya sol tandanstan bakan biri olarak o dönemde katledilen darbe kurbanı Hasan’ı içim parçalanarak yadetsemde;, eserin Mino karakteri üzerinden sevdasına kendi kişiliğinden en ufak ödün vermeden sahiplenen deyim yerindeyse aşkını kendisi ve sevgilisi Cahit Adamı da dahil olmak üzere hiç kimseye başka hiç bir şeye dönüşümüne izin vermeyişi onu karakteristik kılıyor benim nazarımda. İnsanda şu hissi uyandırması ayrı bir hafifleme duygusu katıyor galiba ; aşk varsa yani gerçekten aşksa bu zaten kendini gizleyemiyor. Aksi taktirde Cahit Adamı Mino ‘ya göre çok daha resesif bir kişiliğe sahip .Bu kadar büyüleyici olmasında bence bunun çok önemli payı var… Ege’li bir kasaba insan harmanından oluşan karakterler yazgılarının en belirgin acılarını , trajedilerini yaşayıp anlamlandırmaya çalışırken onların gözünden olup bitenleri kavramakta da güçlük çekmiyoruz üstelik . Cemil bey, Ayşe hanım, Gülizar teyze, Nuri amca ; Zehra , Halime , Hasan vs tüm hayatların sismikleşmemeye gösterdikleri direnç bu toprakların özelikle Ege kasaba kültürünü yansıtması açısından da son derece kıymetli … 
Hüsnü Arkan nın özelikle bu eserinin zamanın çok ötesinde yaş aldıkça büyüyecek bir kitap olduğunu düşünüyorum.
··
582 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.