“Bay Cavor’un araştırmasının amacı ‘her tür ışıma enerjisine’ karşı ‘opak’ olması gereken bir madde bulmaktı. (…) Mesela neredeyse tüm maddeler ışıma enerjilerinin bir çeşidine karşı opak durumdadır. Örneğin cam ışığa karşı şeffaftır ama ısıya karşı çok daha az geçirgendir (…) öte yandan karbon bisülfat içindeki iyot çözeltisi ışığı tamamen engellerken ısıyı epey geçirir. Bilinen tüm maddeler yerçekimine karşı ‘geçirgendirler’. Işığı veya ısıyı herhangi bir şeyle bağlantısını kesmek için çeşitli korumalar kullanabilirsiniz ama Güneş’in çekim gücünü ya da dünyadaki yerçekimini engelleyen hiçbir şey yoktur. Cavor böyle bir maddenin neden var olmadığını anlamıyordu.” Bu sayfada okuduklarımız ilk bakışta sıradan bir bilim kurgu uydurmacası görünümü verse de aslında bilim çerçevesinden hayal kuran bir beynin akılalmaz öngörüleri söz konusu. “Günümüze kadar varlığı kanıtlanamamış, kütleçekim kuvvetini ilettiği varsayılan, sanal bir parçacıktır. Einstein'ın Genel Görelilik teorisinin önemli bir parçasıdır. Gravitonun varlığı etkileri sayesinde bilinmektedir fakat onu ölçmek ya da gözlemlemek şimdilik olanaksızdır.” Bu parçayı ismi 1934 senesinde verilen “graviton” parçacığının vikipedi sayfasından aldım. Görüldüğü üzere nasıl ışık “foton” denilen parçacıklarla iletiliyorsa yerçekimi de teorik olarak gravitonlar ile iletiliyor. Yani gravitonlara karşı opak davranan bir maddenin keşfedilmesi de gelecek için az da olsa olağan. Bu yeni bakış açısından yaklaşıldığında “anti-yerçekimi” teknolojisi bir peri masalı olmaktan çıkıp çok daha gerçekçi görünmeye başlayabilir. Tabii ki bu konuda insanlığın önünde uzun bir yol var. 1901 yılında kaleme alınan bu kitabın günümüzde varlığından ancak teorik olarak söz edebildiğimiz kavramlar üzerine bir hikaye kurup bizlere sunması, yazarın düşünsel gücünü ve geleceğin bilimine bakış açısını gözler önüne seriyor.

Ay'daki İlk İnsanlarH. G. Wells · İthaki Yayınları · 2020502 okunma

·

297 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

emre