Gönderi

Her şeyin giderek güdükleştiği, rengini yitirdiği, en mühimi yalınlaştığı bir dünyada yitik kimi günleri aramanın, üstüne üstlük yok yere paylaşmaya çalışmanın elbette hiçbir anlamı yok. Mesele bir eskiye özlem ya da hayıflanma değil anlayacağınız. Bu aşamada göze alınan çabaların tümü belki de bizler için değişik bir sesi ya da rengi olası kılabilecek parantezlere bir çeşit yaşam alanı sağlama gereksinimiyle açıklanabilir. Buna belki de çölde bir vahaya özlem, bir özlemin izini inatla sürme çabası, bu vahanın ya da kim bilir, belki de bu olası serabın varlığına birtakım aldanmaları bile bile inanma sevinci de diyebilirsiniz.
Doğan KitapKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Rümeysa