Sonsöz: İZZET
Kur'an okurken Rabbimizin sebep sonuç açıklaması yaptığı yerler dikkatimi bilhassa çeker. Yani "Şöyle davrandılar sonu bu oldu." ya da "Şöyle yapın ki bu olsun." dediği yerler.
İkinci olarak dikkat kesildiğim bölümler de başına bir iş geldiğinde ne yapman gerektiğini söylediği yerlerdir. Şimdi bugünkü ezberimden bu mahiyette küçük bir pasajı sizinle paylaşacağım.
Ama öncesinde biraz empati yapabilmemiz için sahneyi azıcık canlandıralım:
İnsanlar giderek artan bir şekilde hakkında olumsuz şeyler söylüyor. Buna sebep olan şey ise senin sadece görevini yapıyor olman. Yani kişisel bir kusurun, ahlaki bir hatan ya da onlara karşı bir kabalığın yok. İşini yapıyorsun ve bu iş onların haksız düzenlerini ifşa ediyor, çareyi senin şahsına saldırmakta buluyorlar.
Hakkında incitici sözler söylüyor, çirkin iftiralarda bulunuyorlar.
Sen de bir o kadar kibar, zarif, ince ruhlu ve karıncayı incitmeyen, bizzat onların nice işlerinde yardımlarına koşan birisin ve duyduğun sözler çok kırıcı. Ne yapman gerekir? Böyle bir güruha cevap verilir mi? Onlarla nasıl baş edilir? İşte bu soruyu üç kısa ayette cevaplıyor Rabbimiz. Çok kıymetli bilgi:
"Doğrusu biz, onların ileri geri söyledikleri kötü
sözler yüzünden canının sıkıldığını, göğsünün daraldığını çok iyi biliyoruz. Sen şimdi Rabbini hamd ile tesbih et ve secde edenlerden ol. Gözlerden perdeyi kaldırıp her gerçeği ortaya çıkaracak ölüm sana gelip çatıncaya kadar da Rabbine kulluğa devam et!" (Hicr, 97-99)
Anlıyoruz ki asıl olan saldırgan bir topluluk karşısında duruşumuzu bozmamak, eksenimizi kaybetmemektir. Onlara cevap yetiştirmek, incinen onurumuzu kurtarmaya çalışmak vs. gibi reaktif tutumlar bizi yıpratır, yolumuzdan şaşırtır, bir vakit sonra onay peşinde koşan biri hâline getirir.
Biz sözümüzü söyler yolumuza devam ederiz. Bu yol Allah'a kulluktur. İzzeti insanların beğenisinde aramayıp Kendisine yönelmekten geri durmayanı Allah aziz kılacaktır, nitekim öyle olmuştur.
16 Eylül 2020
Sayfa 222
·
200 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.