Bazı tarihçiler, bu emirnameden söz ederken millî âdet ve geleneklerin gereklerinden sayılan ve ortadan kaldınimasına kadar itirazsız kullanılan mallann müsaderesinden fedakârlık eden padişahın cömertliğini fazlasıyla överler. Fakat aynı tarihçiler, enîîmame- nin yayınlanmasından on beş gün sonra. Sultan Mahmut’un Çapçı adındaki Musevi sarrafın mallarını haczetmesi ve bir sene sonra da eski Reisülküttap Şeyda Efendi’nin bütün servetini gasp ettiğini yazmamışlar; daha doğrusu bundan haberdar olmamışlardır.