"Beyler yemin ederim,her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır.Hem de gerçek, tam anlamıyla bir hastalık." Demişti Dostoyevski.
Bence Nietzsche de hastaydı. Hem de çok zeki bir hasta...
Okurken, can çekiştiğim, anlamak için mücadele ettiğim, kendi zeka seviyemi bana sorgulatan ve aptal hissettiren anlar yaşadım...
Neyse...
Nietzsche her şeyden önce çok iyi bir gözlemci. Etrafında olan biten şeylerin gerçek sebeplerini görebilen biri. Sadece etrafı değil kendi içine dönüp bakan kendisiyle de savaş halinde olan biri. "Ben kendisini aşması gerekenim," yada "İnsan aşılması gereken varlıktır" çok güçlü ifadeler bir kere...
Onu devleştiren en etkili alıntı "Özgür mü diyorsun kendine sana hükmeden düşünceyi bilmek isterim" benim nazarımda...Bu üzerine söz söyleyemeyecek kadar etkili bir ifade...Oldukça da haklı. Nietzsche'nin Zerdüşt gibi insanların düşüncelerini okuma yeteneği varmış sanırım.
Bu arada neden "Zerdüşt" diye düşündüm. Kendisi İran'da peygamber olarak kabul edilen bir zat. Nietzsche inançlar arasında Zerdüşt'ün ahlakı davranışlarına yakınlık duyarmış okuduklarımdan bunu anladım. Eğer daha net bilgisi olan varsa paylaşırsa sevinirim.
Bu kitaba inceleme yazarken kendimi fikirsel bir savaştan çıkmış gibi hissediyorum.
Çok zıt düşünceler var. Bir kere hayat bu kadar karamsar bir bakış açısıyla yaşanmaz. Kendisine de bu moralle ciddi anlamda zarar verdiğini düşünüyorum.Çok hassas bir ruhu var ve dünyayı dert edinmiş kendine...
Esere gelicek olursam.
Bir Üstinsan arayışıyla başlıyor. İnsanın sevgisini, nefretini, hazzını, kaybını, kazancını, inancını ve daha bir sürü şeyi sorguluyor... Çok farklı bir üslubu var biraz şairene tekrarlarla kafa karıştıyor... Hayvanlar konusundaki hassasiyeti beni kalbimden yakaladı bunu da söylemem gerekir. Tabi ki boşuna bir arayış insandan Tanrı yaratma çabası mı ne desem bilemedim. Sevgili Nietzsche "İnsan en zavallı hayvandır" derken "İnsan en güçlü varlıktır"a dönüyor. Kadına nefret dolu bir sürü söylemden sonra Kadın insanlık için kutsal bir varlıktıra dönüyor... Bu zıtlıklar arasında bocaladım çokça da sinir oldum. Bu da Nietzsche'nin kendisiyle mücadelesinin, insan yanıyla düşünür yanının çelişkisi bence...
Beyin Fırtınası yaptıran bir eser...Bence bu mücadeleye değer, okuyunuz.
Herkese iyi okumalar dilerim bin kitap ailesi :))
