Giovanni'nin Odası "Ne me laiase pas tomber, je t'en prie" Beni bırakma, yoksa düşeceğim, yalvarırım sana. David Amerika'dan Paris'e göç ettikten sonra bir barda hayatının aşkı barmen Giovanni ile tanışır. Aralarındaki bu aşk sadece yoğun bir tutku değil birçok pişmanlık ve kalp kırıklıklarını da barındırıyor. David olduğu kişiden kaçmak için başka bir ülkeye göç etmesine rağmen yine kendinden ve toplumun baskısından kaçamıyor. David, bir erkeğe aşık olmasını kabullenemese de Giovanni'yle birlikte yaşamaya başlarken aslında aradığı şeyin bu olduğu ve belkide hayatındaki tek ve en mutlu günlerini yaşarken onu bir yandan kemiren toplumsal baskı ve korku içten içe onu yiyip bitiriyor. Bu korkusu ve kabullenememesi, kendisiyle birlikte Giovanni'yi de yakıyor. Aşkları kusursuz olsa bile David için hep bu engel var. Ne yazık ki en sonunda 'normal olmak varken neden mutlu olasın' diyerek Giovanni'yi terk edişi ve toplumun onu kabul etmesi için bir kadınla nişanlaması hepsi için yıkıma sebep oluyor. Kitabın arka kapağında aşk üçgeni olarak yazsada bu hikayede tek bir aşk var o da David ve Giovanni'nin. Ayrılıktan sonraki yüzleşmeleri tüylerimi diken diken etmişti. Her şeye rağmen belkide suçlanacak kişi David değildi, toplumdu. O sadece bir avuç odada sevdiği adamla aşkını yaşamak istemişti ama onları bu dünyada bir odaya bile sığdıramadılar... Yazardan okuduğum ilk kitaptı ve yazarın da eşcinsel olması ve yazdığı dönemde de bu konuyu yazması bir cesaret örneği. Ayrıca birde toplumsal konulara ırkçılığa ve cinselliğe dair yazdığı yazılar da bunu gösteriyor. Dili oldukça akıcı olmasına rağmen o kadar güçlü betimlemeleri var ki kendinizi gece yarısı Paris'in sokaklarında ve kitabın belki de en önemli mekanı Giovanni'nin odasında bulabilirsiniz. İnanılmaz bir kitaptı bu kadar etkileneceğini beni krizlere sokacağını düşünmemiştim açıkcası. Belki de Queer edebiyatının en önemli eserlerinden biri. Kesinlikle öneririm "'Sana hiçbir zaman ulaşamadım' dedi Giovanni. 'Hiçbir zaman gerçek anlamda burda olmadın sen. Sanırım bana hiçbir zaman yalan söylemedin, ama asla gerçekleri anlatmadığını da biliyorum, neden? Bazen tüm gün boyunca burada kalır, bir şeyler okur, pencereyi açar, yemek pişirirdin -seni seyrederdim- ve sen hiçbir şey söylemezdin- bana bakmana rağmen sanki görmezdin beni. Üstelik de ben bütün gün, gün boyu bu odayı senin için düzenlemeye çalışıp dururken."

Giovanni'nin OdasıJames Baldwin · Yapı Kredi Yayınları · 2020601 okunma

··

687 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.