Barış ve MerhametRahel Tanrı'yla Hesaplaşıyor 3 hikayeden oluşan bir kitap
Bunlardan birincisi kitaba ismini veren hikaye. Bu hikaye aslında Eski Ahitteki Yakup ve Rahel'in menkıbesinin bir versiyonu. Hikayenin ana öğütü ise Tanrı'nın temel özelliğinin affediciliğidir. Rahel çocuklarını ve torunlarını korumak için hikayede Tanrı'ya nasıl onu anarak Lea'ya merhamet ettiğini ve sabırla beklediğini anlatır ve bu özelliklerin tanrıyı Tanrı yapan özellikler olduğundan bahseder .
İkinci hikaye Nuh tufanı sonrasını anlatan bir hikayedir ve yine Eski Ahit'ten alınma olan bir menkıbenin başka bir versiyonu diye biliriz. Buradaki tufan ve savaşın benzerlik gösterdiğine dair ilginç bir ortak yön var. İkiside insanın huzurunu kaçırdığı için güvercin konup getirecek bir zeytin dalı (ki aynı zamanda barışın simgesidir) getiremez yani çatışma bitene kadar Nuh'un gemiden inmemesini ister.
Bu 2 hikayenin Eski Ahit'ten olmasında Zweig'ın kökenlerine dair gönderme yaptığını görebiliriz. Kendi kültürünün yansımaları ile bu 2 hikayede bize barış ve merhamet öğütler.
3. Hikaye ise bir Hint efsanesinden alınma. Virata'nın günahsızlığı arayışı anlatılır. Lakin bu günahsız yaşam asla varolmamıştır Zweig'ın anlatısına göre. Sadece ve sadece birbirimize merhamet ederek ve zarar vermeyerek yaşayabiliriz bu hayatı. Dahası birbirimize hizmet etmemiz gerektiğini de öğütler yazar. Yani insanların günahsız kalabilmesi için birbirine ihtiyacı vardır. Beraber barış içinde yaşamaya.
Ben kitabı çok beğendim gayet akıcı ve kısa bir kitap. Pek çok insana huzuru arama konusunda başka bir fikir verebileceğini düşünüyorum ve hikaye seven herkese tavsiye ediyorum.