Gönderi

288 syf.
·
Puan vermedi
kendimi Murat Soner gibi hissettim.
Kendimi üçüncü sınıf türk dizilerinin incelemesini yapmak için bu dizileri zorlukla izleyen Murat Soner gibi hissettim. Çünkü kitap bu dizilerle aynı kalitede. Örneğin; izlemekten yorulduğumuz güçsüz, her şeye ağlayan kadın burada da var. Ya da herkesin iyi olup da bir kötüye karşı savaşmaları. Ya da zengin bir ailenin havuz başında yaptığı kahvaltı seansları. Ya da aşırı saf, aşırı güzel, aşırı iyi olan başrol. Ya da... Ya da... Gerçekten sunulan roman bu mu özellikle gençler için soruyorum? Eğer buysa benim yorumum da bu:Edebi açıdan kimseye bir şey katacağını hiç zannetmiyorum. Bundan daha güzel wattpad kitapları var ya. Ayrıca 'Gerçek bir yaşam' yazıyor kitabın tanıtımında fakat ne okurken ne de okuyup araştırırken gerçek yaşamda böyle bir hikaye olduğuna dair bir şey bulamadım. Polisiye sevdiğim için aldım elime. Fakat 0 heyecan. Katil belli, tehlike belli. Ama bunlar karakterler grevdeki işçilerin bir araya gelip halaya durması gibi ne zaman bir araya gelseler yemek yiyorlar. Bir de gittikleri yerdeki insanları da harbe asker toplar gibi yanlarına alarak gidiyorlar. Nerde biriyle tanışsalar 'ay lütfen sende gel'. Gerçek hayatta insanlar arasında böyle samimiyet mi var? (spoiler ) Özet geçmek gerekirse kitabı yazar tek bir atasözüyle ( su testisi su yolunda kırılır.) kitap yazmış. Bu kitapta ailesi ile tek gecede katledilen kız ailesi gibi silahla değil boğularak öldürülüyor. Fakat ailesinden bir gün sonra. Uyanıyor , kalbini ve gözlerini yanındaki kalp hastası ve gözleri görmeyen hastaya bağışlıyor, polise ifade veriyor sonra da ölüyor. Evet... Daha sonra cenazesine bile gelmeyen sevgilisi mezarına geliyor ve orada nişanlısının organlarını bağışladığı kızı görüyor ve uzun bir bakışma. Sonuç, bir haftada sevgili oluyorlar. Bunlarla sevgili olursa bunlara yardım eden sonra da en yakın dostları olan polisler durur mu onlar da sevgili oluyor. Sonuç olarak hepsi evlendi ve kitap böyle bitti. Klişe mutlu son. Herhangi bir duygu geçti mi derseniz, hayır. Sadece fazla miktarda pollyannacılık... Ve iğreti duran bir samimiyet var. Herkes birbirine dostum canım cicim oğlum kızım... Dozu öyle kaçmış ki bir polis soruguladığı katile 'lütfen' diyor. "Lütfen" herkes kitap yazmasın.
Katilimi Gözlerim Buldu
Katilimi Gözlerim BulduTuğrul Sarıtaş · Kültür Ajans Yayınları · 20204 okunma
·
97 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.