Az az ölüyoruz her gün.Yağmurdan havadan söz eder gibi,insanın her gün az az öldüğünü görüyorum,her yanda gördüğüm insanların... Telaşla kendimi arıyorum.. Ben bu çağdan nefret ederim. Etimle, kemiğimle, hücrelerimle nefret ederim. Yani sonsuzluk, mavilik, güneş. Kısacası yaşama sevinci. -Bu sevincini mi kaybettiniz?- Anla... Anladım... Anladım mı... Anladım mı acaba? Tam da bu hissiyatı verecek bir kitapla geldim bugün. Klasik Zarifoğlu diyip geçebilirsiniz, ne zaman okudum da anladım zaten diyebilirsiniz. Ama şunu söylemem lazım gelir: Kitap 6 ayrı hikayeden oluşuyor. Ancak eseri okurken sadece öykü değil, deneme izlenimi de uyandırıyor. Ayrıca Zarifoğlu'nun kelimeleri kullanış biçimi, cümleleri kurma şekli, imge kullanımı vs. yazarımızın aynı zamanda iyi bir şair olduğuna dair bize güzel ve büyük ipuçları vermekte. Eser, toplamda 6 öyküden oluşmakta: 1- İns 2- Sizi Görmeliydim 3- Savunma 4- Kentin Ortasında Bir An 5- Suçlular 6- Zal Tepesine Doğru Bu hikayeler arasında kitaba ismini veren ilk hikayemiz İns, diğer hikayelere göre biraz daha yoğun imgelerin olduğu, kapalı anlatımın kullanıldığı, satır aralarını daha dikkatli okumanın gerektiği bir durum hikayesi. Yazarın kendini arayışını ve özüne dönüşünü konu edinen bir hikaye. Diğer hikayelerde ise ilki kadar olmasa da yoğun bir anlatım söz konusu. Hikayeleri okudukça anlamak zorlaşıyor, ancak okumak zorlaştıkça daha da okuyasınız geliyor. Ancak tek günde tabiri caiz ise çerez niyetine okunulacak bir kitap olmadığını söylemeliyim. Eğer iyi bir Zarifoğlu okuyucusu iseniz, oldukça zevkle okuyacağınız bir kitap. İlk defa başlayacaksanız acaba bundan mı başlasam diye düşünüyorsanız, eski kelimeler ve imgelerle aranız da iyi ise hiç düşünmeyin başlayın derim. O halde şimdiden iyi okumalar :)

İnsCahit Zarifoğlu · Beyan Yayınları · 2020375 okunma

·

103 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Reading Forever