Açlık ne yedirmez, tokluk ne dedirtmez
Şakiregiller,
Nasıl anlatılır açlık, hangi sözle hissettirilir?
Bir milletin adım adım yok oluşunu okumak, okumak diyorum ama ben Temel çavuşun ve Eşi Şakire'nin hiç görmedikleri, doyurmak zorunda kalmadılar çocukları gibi hissettim kendimi. İlk kez kitabım içinde bende vardım, bende o kulübenin bir köşesinde oturuyor, açlıktan ölen ailemin yok oluşuna tanık oluyordum.
Böyle niye söylüyorum çünkü kitabı okurken okadar kendimi kaptırmışım ki açıktığımı fark etmemişim, taki kitabı elimde bırakıp buz dolabının yanında gidip kapısını açtıktan sonra ki şu sözüme kadar "Eldüm acumdan" işte bu söz beni saatlerce ağlattı. Acıyı, açlığı, yoksulluğu, hissetmedim yaşadım.
Kitabı bana tavsiye eden, her daim tavsiyelerine itibar ettiğim, hiç bir tavsiyesinde de yanılmadım 
B☆ çok tşk ederim yine her zamanki gibi muhteşem bir kitap ve yazarla tanıştırdın beni.
Kitaba gelecek olursak,
Kitap 1. Dünya Savaşını konu ediyor, açlığın, sefaletin, yokluğun, ölümün hikayesi, bu hikâye Temel Reis ve Şakire'nin hikayesi, yedi yılını Yemen'de savaş meydanında bırakıp vatan toprağına gelip yeni de ailesinin başına geçen Temel Reis, daha gün yüzü görmeden 1. Dünya Savaşının başlamasıyla birlikte seferberlik ilanı edilir. Ve kendini yine savaş meydanın da bulur. Evin büyük oğlu 15 yaşında ki Ali'nin de cepheye alınmasıyla birlikte Savaş'ın acı yüzü bu defa cephede değil geride kalan Şakire ve çocuklarının acılı hikâyesine dönüşüyor.
Şakire sen "Nene" anne kavramını bir kez daha, her okuyucuya sorgulatacak bir nene' sin.
Âhh Ali seni okurken akıttığım göz yaşlarımı asla unutmam.
Şiddete tavsiye ediyorum kitap dostlarım tarihi birde geri kalanların gözünde bakın.
Yazarın kalemi mükemmel birde bizim oraların ( Şive) si ile yazması beni ayrı bir mest etti bayıldım tek üzüldüğüm konu böyle değerli bir yazarın ve eserinin bu kadar az okuması zira bana bu yıl içinde kitap tavsiye et deseler ilk sıraya 
Savaş ve Açlar kitabımı koyarım.
"Hükümet canumuzi almak için bizi cephelerdeki salhanelere sürmeye hazırlanırken halkın açıkgözleri de bizi soymaya yelteneyi. Tüh! Hepsinun Allah belasını versun."
(syf 119)
Şiddete tavsiye ediyorum kitap dostlarım Kitapla kalın.
·
392 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.