Gönderi
128 syf.
10/10 puan verdi
"İstanbul'un üstüne güneş doğdu,
Çıktı silkinerek gecenin içinden,
Kız gibi minareleriyle Süleymaniye,
Sultanahmet, Sultan Selim, Fatih Camiileri."
Ah Fatih... Peyami Safa, diğer eserlerine nazaran bu romanında beni fazlaca büyüledi. Şark-garp meslesi, medeniyet tasavvuru ve bir aşk üçgeni etrafında cânım Fatih... Çok ertelediğim ve bu sebeple büyük pişmanlık duyduğum, içimde inanılmaz hisler uyandıran bu roman, şimdi daha büyük hislerle beni karşıladı. Bir yudumda okuduğum, sıkılmak bir yana, büyük heyecanlarla ve her ânı merak duygumu her sayfasında biraz daha kamçılayan bir kitap oldu. Ele aldığı meseleler, geçmişimiz, bugünümüz ve geleceğimiz; hayallerimiz, tasavvurlarımız ve yaşayışımız üzerine tefekkür etmemi sağlayan enfes bir roman... Yazarın düşünceleri ile benim düşüncelerimin aynı düzlemde seyretmesi de beni mutlu etti elbette. :) Romanın sonunda hayal kırıklığına uğrayacağımı düşünmüştüm, fakat düşündüğüm gibi olmadı. Bu açıdan beni tekrar tekrar kendisine hayran bırakan bir eser ile karşı karşıya olduğumu söylemek istiyorum. Mutlaka okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Hele de bu tür meselelere ilginiz varsa geç bile kaldınız diyebilirim... :) Kitapta medeniyet, batılılaşma, yozlaşma meseleleri ele alınmış ve Şinasi, Macit ve Neriman arasındaki tatlı aşk üçgeni etrafında şark-garp kavramları ile ilişkilendirilerek, arasında benzeşim kurularak gayet başarılı ve sade bir biçimde anlatılmış. Ve tabii en sevdiğim muhitte geçiyor olması kitabı bana ayrı bir zevkle okuttu ve hiç bitsin istemedim adeta... :) Lafı çok uzatmadan en sevdiğim alıntıyla incelememi bitirmek istiyorum. Umarım incelememi ve kitabı beğenip okursunuz...
"Ah efendim, bizi bizden daha iyi biliyorlar; Mesnevi'yi de, Rubaiyat'ı da, Gazali'yi de, Farabi'yi de bizden daha çok okuyorlar; bizi bizden daha çok takdir ediyorlar; bizim bizden daha büyük düşmanımız yoktur efendim yoktur." (Faiz Bey) (s.120)
··
427 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.