İşte bu kitap, uzun zamandır ihtiyaç duyduğum türden bir kitaptı. *** Masallara başlama serüvenimi kendim kısaca bir gönderimde bahsetmiştim. Bu da tüm bu masalların peşine düşmemin ardından gelen bir başka güzellik. Aslında daha önce gittiğim kütüphanelere şöyle bir göz gezdirirken denk geldiklerimden, ama bu kitaba tekrar bu konsept dahilinde denk geleceğimi tahmin etmezdim. Ahmet Ümit’in dilini ve anlatım tarzındaki özgünlüğünü unutmuş olmalıyım, daha önce Bab-ı esrar kitabını okumuş olmama rağmen nasıl bir etki bıraktı üstümde onu bile unutmuş olabilirim. Sürükleyici olduğunu ve geleneksel öğelerden beslendiğini hatırlıyorum şimdilik. Kitaba başladığımda beni padişahlar, vezirler ve imamlarla dolu olan bir diyara bıraktı. O anda kültür etkisi ile kendimden geçmiş oldum. Ben masallarla büyüme şansını kaçırmış bir çocuğum. Bu bir eksiklik olabilir, ancak asla bir geç kalmışlık değildir. Belki bir noktada kendimi şanslı bile hissedebilirim bunun için. Sonuçta masallarn duygu dolu uzak diyarlarına dalmak beni günlük rutinlerimden koparıyor. Evvel zaman içinde kendimi kalburun şamanlarının arasında bulmaktayım. *** Kitap yardımsever bir padişahı çevrelemiş pohpohlayıcı bir grup yönetimdeki insanlardan rahatsız olan vezirin padişahı uyarmak için çarşıda ensesine para karşılığında tokat attıran kişinin hikayesini anlatması ile başlıyor. Padişah ve veziri bu yaşlı adamın hikayesinin peşine takılıyor ve birbirinden değerli hikayelerle karşılaşıyorlar. çok fazla hikayeden sizlere açık da vermek istemiyorum, kısaca olay örgüsü bahsettiğim şekilde ilerliyor. Geleneksel masal dokusuna sahip olsa da zengin betimlemeleri ve yetenekli bir anlatıcının kelimeler ile dansının eseri olan bu kitabın beni neden bu kadar etkilediğini düşünürken aklıma bir ihtimal geldi tabi. Yukarıda daha önce de bahsettiğim gibi kitabın öncesinde başka masalları dinliyordum. Judith Malikah Liberman bir yandan, öbür yandan Japon masalları ile masalların duygusal ve şefkatli kollarında yırtıcıların hakim olduğu günlük telaş dikenleri ile etrafımı sarmış monoton hayatımdan hayal gücümle kaçıyordum. ne kadar yazık diyordum içimde bir yandan da, ne yazık ki ben masal dünyasını çok geç tanımışım. ne şanslı ki bu koskoca yaşımda tanışmışım. kim bilir, belki masallar çocuklar içindir deyip hayatlarını sıkıcı rutinleri ile sabit tutanlardan biri olmaya devam bile edebilirdim. neyse ki okunacak çok masal var

Masal Masal İçindeAhmet Ümit · Yapı Kredi Yayınları · 20197,6bin okunma

·

88 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Sude Boğa