Gönderi
... 𝖆𝖒𝖆 𝖚𝖒𝖚𝖙𝖑𝖚𝖞𝖒𝖚ş 𝖌𝖎𝖇𝖎 𝖞𝖆𝖕𝖒𝖆𝖞𝖆 𝖒𝖊𝖈𝖇𝖚𝖗𝖉𝖚𝖒 𝖈𝖚𝖓𝖐𝖚 𝖇𝖊𝖑𝖐𝖎 𝖉𝖊 𝖊𝖑𝖎𝖒𝖎𝖟𝖉𝖊𝖐𝖎 𝖙𝖊𝖐 ş𝖊𝖞 𝖇𝖚𝖞𝖉𝖚.
"Meleğin Düşüşü", Susan Ee'nin üç kitaplık fantastik serisinin -adını bilmiyorum- ilk kitabı. Şahsen genel olarak okuyan çoğu kişi tarafından oldukça sevildiğinden bir yandan beklentim yüksek ama çok da az kişi tarafından bilinip okunduğundan bir yandan da düşüktü. Peki ne oldu derseniz oldukça sevdiğimi söyleyebilirim.
Nalini Singh'in "Meleklerin Kanı", Jennifer L. Armentrout'un "Melez Sözleşmeleri" ve Becca Fitzpatrick'in "Hush Hush" serisini okuyan biri olarak üçüne de biraz biraz benzettim ama aralarında en sevdiğim bu okuduğum oldu. Tabii daha serinin ilk kitabını okuduğumdan devamında ne olur bilemem. Dolayısıyla bahsettiğim üç seriyi okuyup sevenlere bu kitabı da rahatlıkla tavsiye edebilirim.
Yazarın dili basitti ama yavan değildi, bir gençlik-fantastiğine uygundu. Okuması oldukça kolaydı ve oldukça fazla ve hareketli olaylara sahip olduğundan da akıcıydı. Okuma güçlüğü yaşadığım bu günlerde bana ilaç gibi geldi.
Konu ve kurgu itibarıyka beklediğimden farklı yönlere gidecek gibi ve bu hoşuma gitti. Düşmüş melek değil ama "düşmememiş" melek fantastik ögesine sahip kitabımız ve kıyamet sonrasında geçiyor.
Konusundan da kısaca bahsedecek olursam. Penryn adlı ana karakter kızımız, delirmiş bir anne ve tekerlekli sandalyeye mahkum küçük bir kız kardeşle kıyamet sonrası Amerika'sında yaşamaya çalışan biri. Kıyametin kopuşu ve Tanrı tarafından Dünya'ya yıkım için gönderilen meleklerin insanları öldürüp etrafı yakıp yıkmalarının ardından yaşayan kişi sayısı çok az kalmış ve onlar da genelde çeteler halinde dolşaıp etrafı yağmalıyor. Böyle bir ortamda ve böyle bir durumda olan kızımız bir gün ailesiyle birlikteyken önlerine inen meleklerin dövüşüne şahit oluyor. Beyaz kanatlı bir meleğe karşın beş melek savaşıyorlar ve beyaz kanatlı meleğimiz olan Raffe'nin kanatlarını koparıyorlar. Bu sırada Penryn ve ailesi de açığa çıkıyor. Ailesi kaçamayıp bir melek tarafından kaçırılıyor, annesi kayboluyor ve kızımız da öldü ölecek haldeki beyaz kanatlı melek bana yardım edip kardeşimi bulmamı sağlar diyip onu alıp bir yere sığınıyor. Kitabın devamında Raffe'nin kanatlarını diktirmek ve intikam almak, Penryn'inse kardeşini ve annesini sağ salim bulmak amacıyla birleşmelerini okuyoruz.
Şahsen ven olayların gidişatını ve kurguyu oldukça sevdim, karakterler tuhaf olsa da kitabın havası oldukça karanlıktı bu yüzden gözüme batmadı. Gizem unsuru fazlaydı, gerginlik son sayfalara doğru oldukça yüksekti. Eh, bir de "düşmandan doğan aşk" fikrini sevdiğim için kitabı sevdim diyebilirim. Ama eksikleri yok muydu, elbet vardı. Bu sırada düşmandan doğan aşk dedim ama kitapta aşk oldukça az bir yer tutuyor. Romantik bir kurgu diye okumaya başlarsanız hayal kırıklığına uğrarsınız. Ama ben aralarındaki çekimi ve iki karakteri de sevdiğim için bana ilk kitaba göre yeterli geldi.
Kitap +16 gibi diyebilirim. Cinsellik içermese de şiddet ve vahşet içeriyor. Bazı sahneler sizi rahatsız edebilir bu yüzden...
·
158 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.