Ismini yıllardır sıkça duyduğum, övgü ile bahsedilen fakat bir türlü yollarımızın kesişmediği bir kitaptı Simyacı. Tamda kendi kişisel menkıbemi yazma yolunda yeni adımlar attığım anlamlı bir zamana denk geldi karşılaşmamız. Bir kitaptan daha fazlası oldu benim için. Sanırım bir süre 'başucu kitabım' olarak yerini alacak hayatımda. Kitapta anlatılanlar bugüne kadar hiç duymadığım, okumadığım, aşinası olmadığım şeyler değildi elbette fakat şunu belirtmeliyim ki gerek hayatımda denk geldiği dönem hasebiyle gerek kendine has, efsunkar üslubu nedeniyle sanıyorum ki bende iz bıraktı. Birçok ders çıkardım kendim için, bazılarını sizinle de paylaşacağım fakat öncesinde şunu söylemeliyim bazı dersler kitaptan alıntılar ve spoiler içeriyor olabilir. Başlayalım; 1. "Hayatın beklemedik değişikliklerine karşı koymaya hazır olmalıyız." Beklenmedik değişiklikler, umulmadık olaylara karşı koymaya, uyum sağlamaya, baş etmeye hazır olmalıyız. Peki ama nasıl? İstendik olmayan bir yaşantıda 'neden ben?' demeden, bir köşede eli kolu bağlı beklemekten ziyade adım atarak, yani cesaret göstererek karşı konabilir. Memnun olunan durumlarda ise o anın, yaşantının hakkını vererek ve yine her şey bu kadar güzel giderken 'nasıl ben?' diye sormadan, şartları en iyi şekilde değerlendirme cesareti göstererek. Yani bir parça aklı başında cesaret fikrimce iki farklı uçta olan bu durumlar için anahtar olabilir. 2. "Karar vermek, alıştığı şey ile sahip olmayı çok istediği şey arasında bir seçim yapmak zorundaydı." Konfor alanında kalmak ya da aci verici de olsa bilindik olandan, tanıdık şemadan vazgecememek yahut ideallerine, geleceğe dair istediklerine sahip olmak için harekete geçme kararını vermek. Doğrusu bu her zaman kolay gerçekleştirilemiyor fakat ilerde zorlanmamak adına bu noktada kendimizi zorlamalıyız. 3."Hazineye ulaşmak için işaretlere dikkat etmen gerekiyor. Tanrı, herkesin izlemesi gereken yolu yeryüzüne çizmiştir, yazmıştır. Senin yapman gereken, senin için yazdıklarını okumak yalnızca." Hızlı giden bir arabanın penceresinden bakarken o güzel yol manzaralarını belirsiz, birbirine karışmış, bulanık görmek gibi işte bazen yaşamak. Öylesine hızlı yaşıyor ve bakışlarımızı yalnızca geçmiş-gelecek noktalarına odaklıyoruz ki dakikaları saatlere, saatleri günlere, günleri haftalara, haftaları aylara ve ayları da senelere erdirip bir ömür tüketiyor fakat yaşayamıyoruz, izleri izleyemiyoruz, büyüsü kaçıyor menkıbemizin. Anda hayrı görebilme, izleri fark edebilme basireti diliyorum hepimize, başta kendime. :) 4."Bir şeyi gerçekten istersen, onu gerçekleştirmen için bütün evren işbirliği yapar." Şimdilerde çekim yasası denilen belki de ya da emeklerinin karşılıksız kalmaması. Hedeften uzaklaşmayıp; isteği, tutkuyu beraberine alıp, azimle gerçekleştirmek istediklerin yönünde çalışırsan evren sana yardım eder. Fakat biraz pesimist mi bakıyorum nedir aklımda sürekli o Karakoç mısraları yankılanıyor 'hep suç bende değil, beni yakıp yıkan bir nazar vardır'. Bu durumda ne yapmalı diye düşündüm, belki de her şeye rağmen devam etmek evrenin yardımını devreye sokmak için atılması gereken adımdır. Santiago yediği dayaktan sonra bulmadı mı hazineyi? 5. "Lütuf kuralını unutma." Bir şeyler yolunda gidiyorsa izleri takip et ve yapman gerekenler konusunda cesur ol! Bu beş madde kendim için çıkardığım derslerin bir kısmıydı. Dahasını kitabı okuduğunuzda eminim bulacaksınız. Büyük bir keyifle okuduğum, Oblomov gibi bir daha okunmalı dediğim nadir kitaplardan oldu Simyacı. Okumayı düşünenlere keyifli okumalar, kişisel menkıbenizi gerceklestirebilmeniz dileğiyle.

SimyacıPaulo Coelho · Can Yayınları · 2023207.7k okunma

·

129 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tolefayn