BAŞYAPIT Keşke bir şeyler konuşabilseydim dediğimiz kişiler vardır kitaplar evreninde. Bunlar kimi zaman kitapların başkahramanlarıdır, kimi zaman yazarlarıdır. Keşke deriz kimi zaman, kitaplar evreninde değil de hayatımızda olsaydı, hayatımızda tanışsaydık, yazılar aracılığı ile değil de gözler ve diller aracılığıyla konuşabilseydik. Friedrich Nietzsche böyle biridir benim gözümde. Dostum olsaydı keşke ya da aşkım. Bir serap misali ona bakarken kendimi görseydim. Hayatımıza giren bazı kişiler, sizlere bir şey eklemez sizlerden her şeyi çıkarır. Vermez, alır. Katlamaz, böler. Çoğaltmaz, azaltır. Güçleştirmez, zayıflaştırır. Böyle biridir Nietzsche, sizi sizliğinizden çıkarır hiçliğin hırçın ellerine bırakır sizi soyar, çırılçıplak bırakır gerçeklerle, aciz ve savunmasız. Ya o kasvetli atmosferden hiçbir şeyle girdiğiniz yerden her şeyle çıkarsınız ya da çıkamazsınız. Ya siyah ya beyaz. Grisi yoktur. Sizi tek hücreli bir canlıdan çok hücreli canlı yapabilme şansı tanır bazı kişiler, ya da yok olma. Ortası yoktur... Zihnimin içinde dolaşan girift fikirlerimi veya duygularımı, denizde yüzen balıklara benzetirim. Onu gün yüzüne çıkarabilmek, ifade edebilmek, açıklayabilmek zordur benim için. Balık gibidir fikirlerim ve duygularım, yakalamaya çalışırım kayar gider ellerimden. -Sana balık vermiyorum! Sana balık tutmasını öğretiyorum! Dedi Zerdüşt. Dedi Nietzsche. Bu kitap bana bir şey vermedi. Benden her şeyi aldı. Zayıflığımı, bilgisizliğimi, cahilliğimi, aşkımı, dostumu, ailemi. Bana geri beni verdi. Ve ben bu yeni benle, yeniden inşa ettim yeni benimi. Güçlülüğümü, bilgimi, bilgeliğimi, yeni aşklarımı, yeni dostlarımı, yeni ailemi. Yapmalısın ---> İSTİYORUM Deve^Aslan^Çocuk TRBTOSUN

Böyle Buyurdu ZerdüştFriedrich Nietzsche · Koridor Yayıncılık · 201738bin okunma

·

103 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

trbtosun