İnsanın Acayîp Kısa Tarihi/ Güray SÜNGÜ
Bir otel odasında hafızasını kaybetmiş şekilde uyanan bir Adem'in kendi şahsında tüm insanların kimlik arayışını anlatan güzel bir kitap. Hediyesi için kardeşim @fatih_bozkaya57
'ya teşekkür ederim.
Olabilir mi? Neden olmasın? İnsan nasıl yüzünü bile unutmuş olur ?/Syf.14
Başlarken böyle planlamamıştım ama karakter beni ele geçirdi, ipleri eline aldı, romanı kendisi sürükledi./Syf.21
Haddini bilmeyene haddi bildirilir de kendini bilmeyene ne bildireceksiniz.../Syf.22
"Sen apışıp kaldın tabii şimdi. Benim bin yıldır sağır ve dilsizim dediğimi de lafın gelişi sandın zaar..."/Syf.62
Ya dışarısı kötüyse diye insan aklının bir kuyunun içinden çıkmamasına rıza mı gösterir?/Syf.66
Bizimkiler dediği neydi onu
bile anlamadım. Sorguladım. Bizimkiler... Öteki olmayanlar. Ötekiler.../Syf.79
"Fazla oyalanma, burası dünya, burada işler hep yarım kalır," dedi. "Şair sözü," diye ekledi./Syf.90
Elbette dönüştüm, zaman dönüştürür, değiştirir. Bir an önce ben hiçbir şeyden korkmam diyen, bir an sonra korkudan küle dönüşür./Syf.90
Mutluluk bir kıvılcımla tükenir, acı bir tebessümle diner. İnsan değişmem dedikçe değişerek insana dönüşür. Ben de dönüştüm."/Syf.90
"Kendini arıyorsan, başkasısındır evladım..."/Syf.118
"Aklın ötesine geçtim sanarsın ki,
Orası kalbin berisidir
O gitmeden insanın başından Nasıl kalbine döneceksin..."/Syf.122
Acıyı unutursun acı diner de, hayattan acıyı çıkar, geriye ne
kalır ki?/Syf.132
Tavsiye eder miyim?
Ben beğenerek, zevkle okudum. #tasiyeederim