İyi bir siyasi roman okuyacağımı biliyordum ancak bu kadar derinlikli bir metinle karşılaşmak çok güzel bir sürpriz oldu. Çok boyutlu, üzerine uzun uzun düşünülecek, muhteşem bir roman Karar Gecesi. Çevirmen Özdemir İnce önsözde şöyle diyor: “Nasıl bir roman bu Karar Gecesi? Politik mi, psikolojik mi, felsefi mi, polisiye mi? Hem hepsi hem de hiçbiri” ve ekliyor “Castillo’nun yüreği Dostoyevski’nin yüreği, beyni Kafka’nın beyni, eli Hemingway’in eli” (s. 348). Hakikaten Castello da Karar Gecesi de sanırım daha iyi tarif edilemezdi. Roman, 1975 yılında bir polis memurunun görev yerinin değiştirilmesiyle başlıyor. Karakterimiz yeni amiriyle ilgili bilgi edinirken birden kendini onun hayat hikayesinin ortasında buluyor ve hatta araştırdıkça Kafkaesk bir tarzda ikisinin kişilikleri adeta aynılaşmaya, iç içe geçmeye başlıyor. Bu iki polis memurunun hikayesiyle beraber Castello, Franco İspanya’sını hem felsefi hem psikolojik hem siyasi boyutlarıyla resmediyor. Üç yıl süren bir iç savaş ve sonrasındaki uzun diktatörlük döneminde yaşananları, bu esnada insanların düşünme biçimleri ve hayat tarzlarıyla birlikte aktarırken toplumu da adeta hafızasıyla yüzleştiriyor. Tıpkı insanlar gibi toplumların da geçmişte yaşananları daha ‘baş edilebilir’ şekilde anımsama eğilimi, inkar ve unutma yolları ve buna rağmen farkında olunan veya olunmayan pek çok şekilde geçmişin gölgesinin uzun süre bugünün üzerine düştüğü gerçeği çok güzel yedirilmiş hikayeye. Romandaki psikolojik tahliller çok kuvvetli. Karakterlerin çocukluk travmalarından başlayarak, kişilik analizleri, dünya görüşleri, sorgulamaları muazzam inşa edilmiş. İspanya’nın 20. yüzyılın ilk üç çeyreğindeki ruh hali de karakterlerin ruh halleri ve kişilikleri üzerinden yansıtılmış ve bu, size o atmosferi hissettirecek kadar iyi yapılmış. Bunun yanında Habil ile Kabil’in hikayesi ve Oidupus başta olmak üzere dinler tarihi ve mitolojiden örneklerle zenginleştirdiği kuvvetli felsefi sorgulamaları var Castello’nun. Kişilik, inançlar ve psikolojiyle siyasi ideolojilerin ilişkisi ve aslında karşı kutuplardaki ideolojilerin uç noktalarda nasıl aynılaşabileceğini irdelerken okuru adalet, kurallar, düzen, suçun sosyolojisi gibi pek çok konuda düşünmeye sevk ediyor. Özdemir İnce’nin dediği gibi, sanki Çanlar Kimin İçin Çalıyor’un devamı, Dostoyevski’nin karakterleri, Kafka’nın atmosferi ve bonus olarak da Castello’nun felsefi yaklaşımıyla yazılmış sanki. Çok iyiydi.

Karar GecesiMichel del Castillo · Sia Yayınevi · 202073 okunma

··

3,134 views

Başak Mutlu

@basak_m ·

16 September 2022 08:35

Kitaptan ben de çok etkilenmiştim. Sizin de belirttiğiniz gibi tahliller ve tasvirler çok etkileyici.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Dadakçı