Kitap iki masum çocuğun öldürülmesiyle başlıyor. Onların minicik bedenlerini delik deşik eden ise bir dadı. Sonra geçmişe giderek hem dadıyı tanıyoruz hem de aileyi. Anne olmak gerçekten de sabır gerektiriyor. Hele ki ilk aylar çok yıpratıcı geçiyor. Saatler geçmiyor, buna ek olarak uykusuz geceler de eklenince anne tükenip yıpranıyor. Kitapta da çocuklarının ihtiyacını karşılayabilecek tek kişinin kendisi olduğunu düşünen anne, bakıcı tutma konusuna kesinlikle karşı. Sonra bunalıma giriyor, savaştan yeni çıkmış biri gibi yorgun ve mutsuz hissediyor kendini. Çocuklarının özgürlüğünü baltaladığını ve onların ayak bağı olduğunu düşünüyor, sonunda istemese de bir dadı tutmaya karar veriyor. Dadı son derece iyi. Sadece çocuklara bakmıyor, evin her işini hallediyor. İlk aylarda dadıdan memnunlar fakat sonrasında ufak tefek bazı kusurları ortaya çıkıyor. İşte bu noktadan sonra o annenin yerine kendimi koydum. Ben de öyle davranırdım yani kusurları görmezden gelirdim. Nasılsa tüm evin işlerini yerine getiriyor ve çocuklara çok iyi bakıyor. Hem çocuklar da dadıdan memnun. Peki böyle bir dadı ne oldu da çocuklara kıydı? Gözünü hırs bürümüş bir anne mi bu ölümlerden sorumlu yoksa dadı mı? İlginçtir, dadının cinayet işlediğini bilsek de ister istemez empati kuruyoruz. Sadece kurguya odaklanmıyoruz. Irkçılığı, kadın olmanın zorluğunu, toplumsal rol ile statü arasındaki farkları da çok güzel anlatmış yazar. Örneğin dadı mesleğinin küçük görülmesi ve kocanın çocuklardan sebep eve geç gitmesi. Yazar, hiçbir şeyi veya olayı dramatize etmeden sakin sakin anlatmış. Gerçek hayatta ne yaşanırsa o. Abartı yok, düşünceler ve davranışlar mantıklı. Elbette bu dünyadaki herhangi bir ceza, öldürülen bir çocuğun hayatını telafi edemez. İster müebbet ver, ister idam et. Kitapta anlatılan olaylar hepimizin başına gelebilir. Çocuklarımızı emanet ettiğimiz kişilere güveniriz. Halbuki güven, gözün önüne inen tehlikeli bir perdedir. İnsan arkasından ne oyunlar oynayacağını bilemez.

Hoş NağmeLeila Slimani · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2021230 okunma

·

532 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nuray Takaz Durmuş