Gönderi
Kitabın neşri yankı uyandırmış. Kimileri müellifi desteklerken kimileri kınamış. Ben iki taraftan da değilim. Aslında Üstad Necip Fazıl'a bu veçheden yaklaşmak güzeldi. Üstelik Mısıroğlu'nun parmak bastığı noktalar Necip Fazıl'ın bilinmeyen huyları değil. Yavuz Bülent Bâkiler olsun, Osman Yüksel Serdengeçti olsun, Sezai Karakoç olsun, bir şekilde sağdan soldan, bölük pörçük de olsa böyle "menfi" hatıralar işitiyoruz, okuyoruz. Kadir Mısıroğlu teferruata girmeyi tercih etmiş. Lâkin yer yer tenakuza düşerek "ben Üstad'ı ırgalamak istesem şunları şunları yaptığını söylerim" diyerek "şunları şunları" yaptığını söylemiş.
Öte yandan Necip Fazıl'ın aceleci ve mübalağa sever biri olduğuna vurgu yaparak onun eserlerini ve tenkit oklarını yönelttiği kişileri iyi değerlendirmek lâzım olduğunu belirtirken kendisinin de ateşli bir şekilde taşladığı kimseleri düşünmeden edemedim. Burada merhum Kadir Mısıroğlu için kötü bir tabir kullanmıyorum. Sadece eleştirdiği noktaya kendide gelmiş olabilir mi, diye soruyorum.
Üstelik onun sadece küfür sarayının sütunlarını yıkmakla mükellef kalması gerektiğini söyleyen muharrir, hususî hayatı sebebiyle asla bir kurucu aksiyona geçemediğine değinmiş. Tabiî ben bunlara katılmıyorum. Fakat Necip Fazıl'ın "günahları" sır değil. Bunu yer yer kendisi de izhar ettiği gibi edebiyatında da kullanmasını bilmiştir.
Kadir Mısıroğlu'nun eleştirdiği bir nokta da kendisinin öfkeli mizacı sebebiyle muarızları ile giriştiği kalem harplerinde sık sık İslâm edebine mugayir bir üslûb kullanmasıdır. Eserlerini okuyanların kafalarında birtakım benzetmeler, tasvirler canlanacaktır, diye düşünüyorum. Buna katılan olur mu, bilmiyorum. Edebe aykırı da demiyorum, ama bu hususta tamamen haksız sayılmaz, diye düşünüyorum. Yeni değil, çok önceden beri düşünüyordum. Yine de bütün hatalarına rağmen onun Allah ve Resulü'nün dinine olan bağlılığını da inkâr etmiyor.
Allah'a emanet olun.
·
1,263 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.