Bu mersi de niçin? diye sordum.
-Aldığım paralar için.
Ama ben sizi soydum, soğana çevirdim. Düpedüz paranızı çaldım. Bu «Mersi» de ne oluyor? -Çalıştığım başka yerlerde bunu da vermezlerdi.
Vermezlerdi, ha? Çok tabii. Ben şaka ettim. Size çok iyi bir ders verdim. Size, hakkınız olan bütün paranızı, seksen rublenizi vereceğim! İşte paranızın hepsi şu zarfın içinde duruyor. Ama, insan bu kadar da pısırık olabilir mi? Niye isyan etmiyorsunuz? Niçin protesto etmiyorsunuz? Niye susuyorsunuz? Bu dünyada insanın dişli olmaması mümkün mü? İnsan böyle pısırık olabilir mi? Kızcağız boynunu bükerek gülümsedi. Ben onun yüzünde «olabilir!» karşılığını okudum. Kendisine verdiğim, bu sert dersten ötürü ondan özür diledim ve onun büyük şaşkınlığı arasında, kendisine kesintisiz, tastamam, seksen rubleyi verdim. Kızcağız ürkek ürkek teşekkür etti ve çıktı. Ben de, onun arkasından bakarak düşündüm: Şu dünyada güçlü olmak ne kadar da kolaymış!
1883
Sayfa 120
·
209 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.