Aldous Huxley, Algı Kapıları kitabında şöyle der: “Şayet görsel sezgisel veya müzikal bir deha olarak doğmamışsak, Blake, Swedenborg ve Bach in yaşadıkları dünyaya adım atabilir miyiz? Çoğumuzun sadece meskalin etkisi altında gördüğünü, her zaman görme yetisi sanatçıya doğuştan verilmiştir. Onun algısı biyolojik ve toplumsal olarak yararlı olanla sınırlı değildir. İşte bir insan böyle görmeli. Pantolonuma, raflardaki parlak kitaplara, Van Gogh un iskemlesinden çok daha fazlası olan iskemlemin bacaklarına baktıkça böyle söylüyordum. Fakat burada bazı çekinceler vardı. Çünkü insan eğer hep böyle görürse başka hiçbir şey yapmak istemezdi. Dinlenmek için pantolonumdaki kıvrımlara döndüm. İnsan böyle görmeli, diye defalarca tekrarladım.” ...Vincent Van Gogh iskemleyi iskemle olarak algılamazdı, gördüklerini olduğu gibi kopyalamaz, gördüğü şeylerin ona hissettirdiklerini resmederdi. Tabloları, onun ruhunun manzarasıydı. Fakat bu durum tabloların anlaşılmasını ve beğenilmesini güçleştiriyordu. Yaşamı boyunca sadece bir tablosu satılmıştı. Geçimini kardeşi Theo sağlıyordu. Vincent ile Theo arasında imrenilesi bir kardeşlik ilişkisi vardı, sürekli mektuplaşıyorlardı. Vincent ın ölümünün ardından Theo nun eşi Jo, bu mektupları muhafaza edip basılmasını sağladı. Mektuplar, eserlerini açıklayıcı niteliktedir. Sık sık sarı renginden bahseder. Melankolisine sarı renginde yer bulmuştur. Sarı, onda travmanın karşılığıdır. Sarı, soluk kükürttür. Sarı, cehennem ateşidir. Bu mektuplarda, uğruna, maddesel anlamıyla, yüreğini vermiş olmasa da kulağını feda etmiş olduğu ressam arkadaşı Gauguin’den de bahseder. Vincent elmayı seviyordu elma da onu sevsin istiyordu. Bu kulak kesme olayı hiç hayırlı olmadı, artık kimse ona şans vermedi. Vincent oldu kızıl deli. Evet bir parça delilik vardı ama hak ettiğinden fazla cezalandırıldı. Bu delilik bugünlerde bile başarısını gölgelemektedir. Kulağını kesen adam olarak tanındı. Eserlerini deliliği ile bağdaştırmak adet haline geldi. Ancak bu adam deliliği sayesinde büyük bir sanatçı olmamıştır, ne başardıysa deliliğine rağmen başarmıştır. Ölümü ise muamma, muğlak! Yaygın görüş intihar ettiği yönündedir. Vincent ölmeden önce kimseyi suçlamayın, ben yaptım, böylesi herkes için daha hayırlı dese de kafasına değil karnına sıkmış olması şüphelidir. Öte yandan kafasına sıkmaktan korkmuş olabilir bunu anlıyorum ancak neden ikinci kurşunu sıkmadı, hana kadar yürüdü. Anlık bir bulantı mıydı yaşadığı. 30 saat dayanabildi. Onun ölümünün ardından bir yıl sonra kardeşi Theo da öldü. Yan yana gömüldüler. Vincent Van Gogh öldükten sonra anlaşılanlardan. Acı ama dünyanın en kötü şeyi değil. Herkesin sahip olamayacağı bir ölümsüzlüğe sahip.

Theo'ya MektuplarVincent Van Gogh · Remzi Kitabevi · 20186,3bin okunma

·

94 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyza Yesilot