Gönderi
Kvaidan Tuhaf Şeylere Dair Öyküler
Lafcadio Hearn:
1850'de Yunanistan'ın Lefke adasında doğdu. Babası İngiliz ordusunda görevli İrlandalı bir cerrah, annesi ise Lefkeli bir ailenin kızıydı. Henüz iki yaşındayken İrlanda'ya, on dokuz yaşındayken ABD'ye gitti, çeşitli gazetelerde çalıştı. 1877'de New Orleans'a geçti ve on yıl kadar yaşayacağı bu kentte yayın dünyasında saygın bir yer edindi. Harper's dergisi için röportajlar yapmak üzere 1890'da Japonya'ya gidişi, yaşamında bir dönüm noktası oldu. Bir samurayın kızıyla evlendi ve 1896'da Kobe'de yaşarken Japon vatandaşlığına geçti. Tokyo Kraliyet Üniversitesi'nde ders verdi. 1904'te Vaseda Üniversitesi'nde ders vermeye başlayan Hearn, altı ay sonra kalp krizi sonucu 54 yaşında öldü.
Japon "tuhaf öykülerini" derlediği Kvaidan 1904, Bilinmeyen bir Japonya'ya bakışlar 1894, Doğudan dışarı, Kokoro, Hayaletli Japonya'da 1899, Gölgelikler 1900, Bir Japon çeşitlemesi 1900, ve Japonya: Bir yorum girişimi 1904 en önemli yapıtlarıdır.
Kvaidan:
Kitabın ilk kısmını oluşturan Kvaidan tuhaf öyküler eski Japon kitapları ve anlatılarından derlenmiş ve uyarlanmış, üç ile on sayfa arasında değişen on yedi öyküden oluşuyor.
Hayalet ve hortlak öykülerin yanı sıra Japon öcülerini de Tilki adam, porsuk adam gibi değişik ilginç öyküler barındırıyor. Bu türde farklı bir şeyler arayanlara ilginç gelebilir.
Kvaidan tuhaf öyküler demek, çok uzun bir geçmişten günümüze ulaşan, gerçek dışı bir yaşama dair olsalar da, ruhsal gerçekliğin ürpertici duygusunu aktaran, kırılgan, saydam, hayaletlerle dolu öykülerin sihridir bu.
Hearn'ın, Japonya'ya gidip yerleşmeden önce de gerçek dışı olayları yazma deneyimi olmuştur. Kısmi körlüğüyle bir türlü içinden atamadığı karanlık korkusu, onu hüzünlü bir yaşama, tuhaf işler peşinde koşmaya sürüklemiştir.
Böcekler Üstüne Çalışmalar:
Kitabın ikinci kısmını oluşturan bu bölümde kelebekler, sivrisinekler ve karıncalar olmak üzere yine aynı tuhaf üslupla Japon gelenekleri ve böceklerin yeri hakkında bilgiler de edindiğimiz bir bölüm.
Japon inanışında kelebeklerin ayrı bir yeri var. Öldükten sonra insan ruhunun kelebeğe dönüştüğüne inanılmakta ve eve gelen bir kelebeğe nazik davranılmasın gerektiğini söylemektedirler.
Hokku, bir Japon şiir sanatı, bizim üç mısra olarak gördüğümüz bu şiir türünü on yedi hece oluşturur. On yedi hece ne kadar şey anlatabilir? Bunu kelebekler bölümünde bulunan bir kaç hokku şiirini okuduktan sonra tekrar düşünmeliyiz. işte bir kaç örnek:
Torisaşi no
Sao no cama suru,
Koço kana!
Ah, kelebek kuş avcısının direğinin çevresinde dolaşıp duruyor!
Tsurigane ni
Tomarite nemuru
Koço kana!
Tapınağın çanına tünemiş, uyuyor kelebek.
O ki, o ki yo!
Vaga toma ni sen,
Neru-koço!
Uyan! Uyan! Yoldaşım yapacağım seni, ey uykucu kelebek.
Karıncalar bölümünde, karıncalar üzerinden toplumsal bir yaşam süren böcekler ve onların ahlaksal felsefesi ilginç gelecek bir başka konu.
Buraya kitaptan bağımsız bir not düşmek istiyorum. Ana dili Türkçe olan birinin en kolay öğreneceği yabancı dil Japoncadır. Yüzde doksan dokuz gramer yapımız aynı.
Keyifli Okumalar...
·
1,731 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
PDF si var mı?
Bu kitap yok maalesef.
yazarın başka bir kitabı var
Japon Halk Öyküleri
mediafire.com/file/v1ftx11e44...
Bu kitabı henüz ben de okumadım; sanırım benzer öyküler olabilir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.