Esra Kahya, “Kambur” romanı ile Osman Gazi Belediyesinin 2021 yılında düzenlediği Ahmet Hamdi Tanpınar roman Ödülü’ne layık görüldü. Kahya, sarsıcı kitabıyla edebiyat dünyasına hızlı bir giriş yaptı. Kambur romanında neredeyse tüm kitaplarını okuduğum Tanpınar’ın izlerine rastladım. Gerçeklikten kaçma, yalana oyuna sığınma; aynalar, yansıma, zıtlıklardan yararlanma, zaman, sanrılar, asude hayaller ve elbette unutulmaya yüz tutmuş kelimeler…En çok da usta yazarın romanlarındaki tamamlanılmamışlık gözüme çarptı. Kamburdaki herkes eksikti. “Yokluk, her bedende emanet duran bir kıyafetti ve ben şimdi bir an önce üzerimdekilerden kurtulmak istiyordum.”s.138 Kitap, okuru adeta hipnoz eden “Ben dün gece kendi isteğimle öldüm.”cümlesi ile açıldı. Daha ilk sayfalarda sırtındaki fazlalıkla doğmuş olan ama o kamburu daha fazla taşıyamayan Acibe’nin ölüm gününde toplandık. Güzeller güzeli Müsemma Hanım’ın ucube kızı Acibe…Annesinin hiç sevmediği, ablası Nazenin’in bir kez olsun sarılmadığı etrafındaki insanların fazlalık gördüğü bedbaht kız…Ölümüyle ne güzel bir ders verdi ona tahammül edemeyenlere…Sarhoş babaya, onu hiçbir zaman yüreğinde taşımayan ablaya, anne olmayı beceremeyen Müsemma Hanım’a…“Boynunda urganla hayalet sevgilisinin peşinde dolaşan”Müsemma Hanım, kokusunu bile çok gördü kızlarından… Ya mektuplar ve günlükten dökülen sırlara ne demeli? Okudukça sanki Acibe’nin sırtındaki yumru gelip benim yüreğime yerleşti. Herkes sevmeyi beceremez dedim kendi kendime ve bana neredeyse unuttuğum eski edebiyat lezzetini yaşatan genç meslektaşımı yürekten kutladım. Kalemi daim, okuru bol olsun. “Sevmek bazen en büyük imtihan olabilirdi.s.64”

KamburEsra Kahya · Osmangazi Belediyesi Yayınları · 2021254 okunma

··

340 görüntüleme

Egeli okur

@Okurunuzum ·

1yıl

Harika bir kitaptı okuyan bir şanslı olarak söylüyorum

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berna Karakaya