Bir kitap isterse Dünya'nın en iyi kurgusuna ve edebi diline sahip olsun -ki bu kitap ikisine de sahip değil- ana karakterleri sevmediğinizde okuması işkenceden farksız oluyor. Ben de Griffin'i hiç ama hiç ama HİÇ sevmiyorum. Hatta o kadar sevmiyorum ki Cat'le olan yetişkin içerikli kısımların hepsini atladım. Hayatımda ilk defa böyle bir şey yapıyorum ama okuması o kadar katlanılmazdı ki başka çarem yoktu desem abartmış olmam. Cat'i ise ilk kitap seviyordum ama bu kitapta ona da öyle bir yükselemedim. Kime yükseldim biliyor musunuz? Kato'ya... Canım Kato... Yazar umarım onu da saçma sapan bir romantik ilişkinin içine sokmaz ve kendisi okuyucuların sevgilisi olarak kalmaya devam eder. Şimdi... Kitap ile ilgili söyleyeceğim bir kaç şey var ve SPOİLERlı olacağını önceden belirteyim. İlk kitap Cat'in kayıp prenses olduğu o kadar barizdi ki bu ayrıntıyı geçiyor ve Griffin'in tepkisine geliyorum. Öncelikle kitap başlar başlamaz gerçeği öğrenip biz daha ne olduğunu anlayamadan karakterleri bir kavganın içine sokmasaymış keşke yazar. Ama madem yaptı, bari doğru düzgün yapsaymış. Griffin kavganın sonunda "ben seninle olamam" diyip çekip gidiyor. Bakın "olamam" diyor. Bu kelime nedir? Geniş zamandır, değil mi? Haliyle Cat de kendisini terk ettiğini düşünüyor ama onu bırakıp gidemeyecek bir yemin ettiği için adamın yanından taşınıp eski odasına geri dönüp yatıp uyuyor. Sonra Griffin geliyor yanına sıkı sıkı sarılıp nasıl seni terk ettigimi düşünebilirsin bilmemne diye kızıyor kadına. E abicim sen demedin mi seninle olamam diye? Ne anlamalıydı kadın? Hayır bir de bunu dedin, üstüne ortak eşyalarınızı parçaladın, üstüne çektin gittin. Ne yapsaydı bu kadın? O lafı için de diyor ki "ben onu o an için söylemiştim" E o zaman ŞİMDİKİ ZAMAN KULLANSAYDIN? "Şu an senin yanında olamam" deseydin? O kadar saçmaydı ki kadın rüya görüyor zannettim ilk başta. İşin bir diğer saçma kısmı da Cat'i tam bir buçuk gün aramışlar. Bu bir buçuk günde kimsenin aklına kadını eski odasında aramak gelmedi mi? İlk kitapta ne zaman kavga etseler kız kendi odasına kaçar, Griffin de onu orada arardı. Hadi bu da yeterli gelmedi YAV BU KIZIN ODASI FLYNN VE KATO'NUN YANINDA. Bir sürü alık toplanmış yan odada uyuyan kızı bir buçuk gün ormanda aramışlar! Şu an gülüyorum ama yemin ederim sinirden... Sonra devam ediyoruz. Kitap direkt aksiyonlu (!) başladığı için yüksek bir tempoda devam etmesini bekliyoruz ama ne oluyor? Evet, hiçbir şey olmuyor. Bir şeyler yaşıyorlar ama yani yazarın dilinden midir nedir hiç aksiyonlu değil. Birileri yaralanıyor, ölüyor ama sanki hiçbir şey yaşanmıyormuşçasına heyecansız oluyor tüm bunlar. Bir hafta elimde süründü kitap yaa bir hafta! Okuyorum okuyorum, bir bakıyorum üç sayfa okumuşum. Bir an sonsuz bir döngüye girdiğimi ve hiç bitmeyeceğini düşündüm... Değinmek istediğim bir diğer konu da şu ki o çok güçlü Cat, tanrılar kendisinin popişini HER OLAYDA kurtarmasa bin defa ölmüştü! E madem her şeye tanrılar karışacaktı Cat'e ne gerek vardı? Ne yapılacaksa tanrılar kendi kendilerine yapsaydı? Size yemin ederim Cat'in yardım almadığı bir tane başarısı yok! Bir olayı da kendin hallet be kadın! İlk kitap herkesin paçasını kurtaran, esip gürleyen inanılmaz badass bir karakterdi. Ha yine tanrılardan yardım alıyordu ama bu ara sıra gerçekleşiyordu ve işin büyük çoğunluğunu zaten kendi hallediyordu. Bu kitapta ise en son bir tanrının yeryüzüne inip "hay senin yapacağın işe" diye Cat'i kenara itekleyip ipleri kendi eline almasını bekledim artık... Ayrıca şu kehanet konusuna gelirsek eğer; kehanet Cat'e diyor ki "krallıkları yıkacasın." O da diyor ki hmm demek ki dünyanın sonunu getireceğim. Yav siz Griffin'le üç krallığı ele geçirip tek krallık yapmaya çalışmıyor musunuz? E tamam işte kehanet de sana krallıkları yıkacasın diyor. Griffin'in açıklamasına gerek bile olmadan taaaa ilk kitaptan o kadar belliydi ki buna çıkacağı... Son olarak da Cat'in hamile olduğunu anlamayan var mı? Varsa elimde bir köprü var... Yani yemek kokusundan midesi bulanınca ve Griffin de imalı imalı bakınca anlamıştık zaten bunu salak olmadığımız için. Yeşilçam filmi gibi belli etmiş zaten bir de kitabın sonunda büyük bir sürpriz gibi yazması yok mu... Biliyorum çok uzattım ama bir şey daha söylemem gerek; ilk kitap Cat'in beş yıl önce, on beş yaşındayken Fisa'dan kaçtığını ve yirmi yaşında olduğunu söylerken ikinci kitap sekiz yıl önce kaçtığını ve yirmi dört yaşında olduğunu söyleyen yazar ne düşünüyordu çok merak ediyorum. Böyle mantık hatalarına gerçekten ama GERÇEKTEN çıldırıyorum. Yazdığınız şeyden bu kadar mı bihabersiniz? 4/10

Ateşin NefesiAmanda Bouchet · Yabancı Yayınları · 2022487 okunma

··

385 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sezen Gözde Demirci