Aslında her birimiz birer Dorian Gray'iz. Hepimizin içinde Basil Hallward gibi saflığı ve güzelliği temsil eden ve Lord Henry gibi hazzı ve günahı isteyen bir yanımız var. Dorian erdemli bir hayat yaşarken Lord Henry ile tanışması onu bazı konuları düşünmesine neden olur. Hazzın ve kişisel çıkarların ne kadar önemli olduğu hakkında düşünür. İçimizdeki Basil bize ego tatmini, mental huzur ve toplumdaki yerimizi düşünerek iyilik yapmayı söylerken bizi meraktan yiyip bitiren Henry ise bize bunların birer yanılgı olduğunu, insanın toplumun isteklerini düşünmeyi bırakıp kendine değer vermesini söyler. Gün gelir Henry, Basil'imizin bize öğrettiği onca kötü şeye rağmen onları aslında ne kadar arzuladığını fark eder. Günahın o mistik ve çekici hali bizi ele geçirir. "Vahşi yanımızı kesip atarak, kendi kendimizi inkâr edip sakatladık ama o vahşi yanımız trajik bir hayatta kalma mücadelesi vermeye devam ediyor. İnkâr ettikçe cezalandırılıyoruz. Boğarak öldürmeye çalıştığımız içgüdülerimiz, zihnimizi kuşatıp bizi zehirliyor. Beden bir kez günah işledi mi günahla ilişiğini keser çünkü eyleme geçmek bir arınma biçimidir. Geriye hiçbir şey kalmaz, alınan zevkin anısından ve pişman olma lüksünden başka. Şeytana uymamak için yapılması gereken tek şey ona boyun eğmektir. Direnirseniz, ruhunuz kendi koyduğu iğrenç kurallarla iğrençleştirdiğine, kendi kendine haram kıldığına duyduğu arzuyla hastalanır. Dünyanın en büyük olayları insan zihninde geçer derler. Dünyanın en büyük günahları da insan zihninde işlenir." Henry, Dorian'a erdemli olmanın, iyi olmanın bir yanılsama olduğunu, insanın kendi zevklerini ve çıkarlarını düşünmesinin asıl önemli olan olduğunu söylemektedir. Gençliğini ve güzelliğini bir gün yitireceğini ve sonunda öleceğinde yaptıklarının hiçbir anlamı olmayacağından bahseder. Dorian her ne kadar Henry'nin sözlerini yanlış bulsa da onu bırakamaz çünkü insan hiçbir zaman zihnindekileri kesip atamaz. Dorian gençliğinin gideceği ve bir gün çirkin olacağı düşüncesinden korkmaya başlar ve Henry'i istemeden de olsa dinlemeye başlar. Dorian işlediği ilk günahta pişman olup Basil'i dinlemeye başlar fakat zaman geçtikçe Henry onun aklını karıştırmaya devam eder. Ve yine düşürür gardını. Fakat bu iyiye dönme çabası sonuç vermez. Yavaş yavaş zevkleri tarafından ele geçirilir. Dorian git gide Henry'in yoluna sapmaktadır. Ve işlediği her günah için yüzünde o günahın kaçınılmaz etkisi kalmaktadır. Ne zaman zevklerini esiri haline geldiği zaman o taşları çatırdatacak güzelliği ve saflığı yavaş yavaş yüzünden silinir fakat Dorian kendi istekleri uğruna işlediği tüm kötülüklerin sorumlusu olarak Basil'in onun için yaptığı portreyi suçlu tutar. Çünkü Dorian yaptığı her kötülükte daha da batacak, yüzü ve güzelliği daha da çirkinleşecekti. Fakat o lanet portesinde onun tertemiz ve saf güzelliği değişmeyecekti! Ona bakarak onunla alay edecekti! Dorian yıllar geçtikçe yaşanacak ve çirkinleşecekti fakat o portre hep 20 yaşlarında tertemiz kalacaktı. Dorian bu yüzden portresinden nefret ediyordu. O portreden nefret ediyor ve onu yapan Basil'i bu yüzden suçlu görüyordu.

Dorian Gray'in PortresiOscar Wilde · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202372,8bin okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Derviş