Nasıl da yabancılaşıyoruz birbirimize.
Biz miyiz bu insanlar
Bu konu komşu
Bu arkadaş, eş dost
Bu mahalle
Bu sokak
Bu çoluk çocuk
Ana baba
Bu kardeşler biz miyiz
Biz ne hale geldik böyle
Mal davası, mülk davası derken
Kardeşin kardeşle küs olduğu
Benlik, senlik kavgaları yüzünden yuvaların
Menfaatler yüzünden dostlukların bozulduğu
İnternetti, televizyondu, hazır gıdaydı derken komşulukların unutulduğu
Bırakın omuz omuza, göz göze gelmeye korkar oldu insanlar
Sanırsınız ki
Parayla satılıyor küçücük gülümsemeler, bir kuru merhabalar
Herkesin burnu Kaf Dağı'nda
Oysa herkes sadece bizim gördüğümüz kadar
Bilmiyorlar; başımızı çevirsek, hiç yoklar
...
Ne yazık ki, miras karşılığı sevilir oldu ana babalar
Yalan oldu gerçek sevdalar
Eskiden bir bakıştan, bir gülüşten titrerdi yüreklerimiz
Şimdilerde ise kızın fiziği, oğlanın para pul fizibilitesiyle doğru orantılı sevgilerimiz
İki gün gönlümüzü eğler, heyecanımız bitince de, yeni heyecanlara doğru çeker gideriz.
Kısacası, öğütürüz biz
İnsanı
Aşkı
Sevdayı
Vefayı
Dostluğu
Arkadaşlığı öğütürüz biz
Sanırım, hep katkılı gıdalar yüzünden bunlar
Ya da internet mi, acaba neden
Ya da zayıflayan imanlarımız
Belki de, giderek kaybolan vicdanlarımız.
Öğütüle öğütüle un ufak olmuş insanlığımız..