Kitabın meşhur başlangıcı oldukça ilgi çekici. Direkt okuma sebebiniz olabilir: "Gerçekten önemli olan bir tek felsefe sorunu vardır, intihar. Yaşamın yaşanmaya değip değmediği konusunda bir yargıya varmak, felsefenin temel sorusuna yanıt vermektir." Bu gerçekten felsefenin ve insanın en kadim uğraşıdır. Hayatın anlamı var mıdır? Yaşamaya değer midir bu anlam? Yoksa arayışın kendisi mi hayatın anlamıdır? Bunlar felsefenin temel ana çıkış noktalarıdır. Camus de bu arayış ve çabayı bir sonuca bağlayıp, intihar etmenin, edenlerin bu eylemini mantık ve akıl yoluyla, eski filozofların çıkarımlarından sonuç çıkartarak, örneklendirerek değerlendirmek istiyor. Hayata bir tiyatro oyuncusu gözünden bakarak, bir fatihin edimlerini inceleyerek hatta Don Juanın bitmek bilmez aşk serüvenlerinin amacını anlamaya çalışarak önermesine cevap arıyor. Bir açıklık, netlik istiyor; Hayat ve evren hakkında. Sorunun net cevabını vermek kitabın ana fikri olan "Uyumsuz" terimiyle çeliştiği için imkansız. Öyle olsaydı eğer; net bir cevap verilseydi bu intihar edimine, bu yapıt ve "Uyumsuz" önermesi ortaya çıkmazdı. Ama yine de "Uyumsuzu" tanımlayan çerçevenin içinde bir sonuç ve açıklığa da ihtiyaç duyulduğundan, İntihar sorusuna net olmasada bir cevap veriyor. Tam burada Uyumsuz ve Uyumsuz insanın açıklamasını yapmak isabetli olacaktır. Uyumsuz, hayatın bir anlamının olmaması ve buna rağmen umudun hiçbir zaman bitmeden bir anlam arayışının devam etmesi durumudur. Uyumsuz insan ise hayatın anlamının olmadığını ve olamacağını bilen ama arayışı ve amaçsız anlamlandırmayı "bilinçli" olarak devam ettiren kişidir. Burada kilit nokta bilinçli olmasıdır. Evet hayatın bir anlamı yok, tanrı yok, amaç yok ama bu oyunu oynamaya devam ediyorum, bir nevi seviyorum bu oyunu. Ek olarak Uyumsuz tezatlık, açıklanamaz ve buna rağmen açıklamaya çalışmaktır. Kitabın intihar sorusuna verdiği cevaba gelince. Sisifosun yaptığı gibi, taşı sürekli tepeye taşımak, sürekli mücadele etmek, saçma ve anlamsızın bilincinde olarak yaşamak. Umutsuz ve anlamsız bir dünyada, burada anlamsız, tanrısız kavramıyla eşdeğerdir, umut ederek ve tanrısız olmasına rağmen değerli bularak yaşamaktır. Son olarak denemede yer alan irdelemeler ve bahisler, Dostoyevskinin Ecinninler karakteri Kirilov, Franz Kafkanın Dava ve Şatosu, Melville nin Moby Dicki, Uyumsuz yazar ve yapıtlar, bütün sevdiğim, çok sevdiğim kitap ve yazarların Uyumsuzun içinde olması, kendi Uyumsuz düşünce yapım, hepsi, benim de kendimi Uyumsuzlardan biri( ama kavramsal olarak) saymama yol açtı.

Sisifos SöyleniAlbert Camus · Can Yayınları · 20208,5bin okunma

·

873 görüntüleme

Şevvalnur Bozkurt

@S_bzzkrt ·

1yıl

👏😇

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mdaskiran