Bazı kitaplar yazarın hayatına biraz hakim olduğunda daha anlamlı olur. Bu kitap da kesinlikle onlardan biri. O yüzden yazıma Wilde ve kitabın yayımlanması ile başlıyorum. Kitabın yazıldığı dönemde 'oğlancılık' doğal olmayan cinsellikti. Wilde'nin eşcinsel olduğunu bilen bilir. Kendisi Lord Alfred Douglas için "O kırmızı gül yaprağı dudaklar delice öpülmek için yaratılmıştır." demiş. Wilde eşcinsellik suçundan iki yıl hapis yatmış. Bizzat Douglas'ın babası tarafından şikayet edilmiş ve yazdığı bu kitap aleyhine kullanılmış. Hapisteyken Douglas için "panterle düşüp kalkıyordum, heyecanın yarısı da tehlikeden kaynaklanıyordu" dediğine dair söylentiler var. Kitabı yazdığı gibi yayımlayamamasına rağmen aldığı 'eleştiriler' çok ağırdı. "zehirli bir kitap, ahlaksal ve ruhsal yönden kokuşmuşluğun ağır kokusunu taşıyor, düzmece bir sanat insan doğasına aykırı çünkü kahramanı bir şeytan" Wilde yazılanlara karşı "Bir sanat yapıtının nasıl olup da ahlak anlayışı bakımından eleştirilebileceğini anlamıyorum. Sanatın alanı ile estetiğin alanı birbirinden tamamıyla farklı ve ayrı alanlar... Ancak seçkin insanlar için güzel şeyler yalnızca güzellikten ibarettir... Ahlaklı kitap ahlaksız kitap diye bir şey yoktur. İyi yazılmış kitaplar vardır, kötü yazılmış kitaplar vardır." ifadelerini kullanmış. Wilde kitabı hakkında "Ben kendimi Basil Hallward sanıyorum, herkes Lord Henry'i ben sanıyor, Dorian benim olmak istediğim kişidir." demiş. Wilde'nin özellikle Dorian'ı harika yansıttığını düşünüyorum. Ruh değişimleri, Dorian'ın gittikçe yozlaşması detaylı ve çok güzel aktarılmış. Her ne kadar Dorian'a sinir olsam da ruh değişimlerini okumak çok zevkliydi. Kitapta çok rastladığım bir şey de bir paragrafta okudunuğunuz bir şey kitap ilerledikçe daha anlaşılır oluyor. Okuduçca fark edeceksiniz. Kitabın sonunu ise çok beğendim. Olması gerektiği gibi ve bu kitaba yakışır bir şekilde bittiğini düşünüyorum. Kitabı okurken zevk aldığım bir şey de Lord Henry'nin diyologları. Biraz iğneleyici bir tarzı var. Tabii hoşuma gitmeyen de çok fazla şey söyledi. Kadınlar için kurduğu bir cümle çok rahatsız ediciydi. "Biz onlara özgürlüklerini verdik ama onlar yine de efendilerini arayan köleler olarak kaldılar." Wilde: "Hayat, sanatın yeni mucizesiyle büyülendiği ve o büyülü çemberin içine kabul edilmeyi istediği zaman başlamaz; hayat üstünlüğü ele geçirdiği ve sanatı kapı dışarı edip çöllere sürdüğü zaman başlar." Dorian'ın hayatı ve onun için yapılmış sanat birbirine karışmıştı. Sanat hayatı yendi. Hayatı da Dorian'ı...

Dorian Gray'in PortresiOscar Wilde · Everest Yayınları · 202074,1bin okunma

·

109 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

lina