“Ateş gibi yanan kalbimin sıcaklığını ne kadar sarf etsem bu soğuk tabakayı ısıtamayacağımı anlıyorum. Adımlarım hiç kimseninkine uymuyor. Herkes beni yolun ortasında bırakıveriyor…Yolun ortasında… Herkes…”
Modern zamanların, modern yalnızlığını yaşıyor insan, yüzler hiç tanıdık gelmiyor. Tam hahh işte bu, bu beni aydınlığa çıkaracak dediğin, zifiri karanlığa gömüyor arkasına bakmadan...