Bilinmeyen akıcıdır, boyuna değişir: su gibi; bilinen ölüdür; kıyı gibi. Korku her zaman: “Alışkın olduğundan şaşma” der. Ve ben hep bildiğim yolda yürürüm. Sürekli aynı yolda. Mutsuzdum, ama mutsuzluğumu terkedemedim: bir alışkanlık olmuştu benim için mutsuzluğum çünkü.
Sayfa 148