..Şimdi ise üstümden yaban domuzu sürüsü geçmiş sanki. Fena halde benzetmiş domuza beni. Kurbanlık bir gölgeyim. Bir zombi hayaleti. Hiçliğe boş bir tepki.
Soracak olursanız "Derdin ne senin?.." Asla bilemedim ben, kim olduğumu. Kolejli burjuva mı, şeyhe müntesip mülayim bir sofu mu?
Hiçbir diyarda hiçbir güneş hiçbir su... Patlatamadı içimdeki tohumu. Cevapsız kaldı "Kimim lan ben?" sorusu. Ömür boyu kendimle kendi dedikodumu yapageldim boru mu? Dışsal karşıtlıklar ve içsel çelişkilerle habire cebelleş dur. 'Hedonist bir çilekeş' oksimoronu... Bilemiyorum artık Batı nerde bitiyor, nerde başlıyor Doğu? Kıvam istikrar ayar ölçü denge tutmuyor ne yapsam bende. Bulanık bir evrende sürdürüyorum hercai varoluşu. Yetişemiyorum kendi hızıma. Ayrı bir gezegende miyim her sabah? Krizde bir keriz mi? Kime neye ne kadar ne borçlu olduğumu bilmeden yaşıyorum ah... Ne evlat ne de baba olabildim ben. Kurtulamadım asla aşırılıktan ve de belirsizlikten. Mimar mıyım garson mu? Seküler mi dindar mı? Top-model miyim yoksa bulaşıkçı mı? Genç mi yaşlı mı? Hayat bir imtihansa... neden cevaplanmaz ki, hatta sorulmaz hiçbir soru? Uzakdoğu'da Türk'üm, İstanbul'da bir muhacir oğlu. Camide misafirim, podyumdaysa yabancı. Bu bir aidiyet mi varoluş sorunu mu? Suçsuz bir günahkârım. Var olmaya yetmiyor anlam stoku. Sıfırla çarpılmış bir evren benimki. Ümitten gıcık kapan, bir ben miyim ki? Yokluk malzemesiyle, kadim hiçlikte, boşluk projesini gerçekleştirdim. Belki sevap işledim belki günaha girdim. Bilmiyorum ayık mı esrik miyim? Hayatı anlamazken ölümden nasıl fayda umabilirim? Şeytandan daha bilge daha zeki değilim. Allah'tan tek dileğim, bir dileğim olması. Vahşi manasızlıktan aşina absürtlüğe varan bir eğim.
Sayfa 138 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.