Geçiyordum burdan
Hızlı adımlarım, nefesim kesik
İlk evvel çimenlere aldandım
Sonra rüzgara
En çok saçlarına
Çizgi dudaklarına
Kan tutardı beni çocukken
Merak döndürürken haylaz başımı
Sahte bir salıncak kurup
Düşünce, kızıl Alev
Boşalınca alnımdan
Galiba ilk o zaman çıktı önüme
Kalbimin beni çekip çevirdiği
Halbuki çocuktum
Bilmezdim öyle şeyleri
Ama nefes alırdım bilmeden
Trake çekirgelere mahsustur
Öyle anlatıyordu öğretmen
Peki uzun muydu bacaklarım
Zıplayınca bilinmeze düşecek kadar
Ben indim toz bulandı ayağıma
Önceydi gülüşün yaratılmadan
Belki vardı o dudaklar
Ama adına yazılmadan
Sıram geldi, hüküm düştü
Bir ömür aradığım bu gülüştü
·
176 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.