Özgün Hint-Avrupa dillerinden türeyen daha sonraki dil-
lerdeki sözcüklerin, Hint-Avrupa toplumunun belirli özellik-
leri hakkında ipuçları sağladığı düşünülmektedir. Sözgeliıni,
erkek olan başlıca Hint-Avrupa tanrısının adı sırayla Yunan-
cada ve Latincede baştannya verilen adlar Zeus pater'in ve
Jupiter'in benzer seslerinde varlığını sürdürüyor. Bu bulgu
Hint-Avrupa toplumunun ataerkil olduğu, yani babayı yal-
nızca bir ebeveyn olarak değil, aynı zamanda hanedeki otorite
figürü olarak gördüğü kanısına varılmasına yol açayor. Diğer
sözcükler Hint-Avrupa toplumunun aynı zamanda babayerli
(kadının kocasının ailesiyle birlikte yaşaması) ve babasoylu
(çocukların akrabalık ilişkisinin babalan üzerinden belirlen-
mesi) olduğunu düşündürüyor. Hint-Avrupa dili eşitlikçiden
daha çok hiyerarşik ve ayrımlaşmış bir toplumu akla getiren
bir ayrınh olan kral nosyonuna sahipti. Sonuç olarak Hint-
A vrupa erkekleri genellikle savaşı seven ve rekabetçi kişiler
olarak görüldüler.
Hint-Avrupalıların önemi üzerine en tartışmalı yorum,
onların A vrupa'yı işgal edip burada karşılaştıkları halklara
kendi ataerkil, hiyerarşik ve askeri değerlerini dayathklarıru
savunur. Bu varsayıma göre, tarihöncesi Avrupa'sının yerli
nüfusu genelde eşitlikçi ve anaerkil değilse de ana merkezliy-
di. Aynca ilk A vrupahların başlıca tanrılar olarak kadın tan-
rılara tapbklarını ve bu tanrıçaların Yunanlıların Zeus'u gibi
Hint-Avrupalı erkek tanrılar tarafından zorla yerlerinden
edildiklerini ortaya koydu. Bu dönüşüm, izleyen yüzyıllar
boyunca farklı Hint-Avrupalı insan gruplarının Avrupa'ya
geçmesiyle yaklaşık MÖ 4500 civarlarında başlamış ve bir-
çok ön-Hint-Avrupa yerleşiminin MÖ 2000 civarında şiddet
yoluyla ortadan kaldınlmasıyla beraber doruğuna ulaşmış
olmalıdır. Yunanlılar bu Hint-Avrupalı atalardan gelen, dille
tanımlanabilecek bir grup oluşturdular.