"Sedef Yankı Sarmaşık. Yapma be kızım, bize bunu yapma artık. Ben uzun zamandır iyi değilim, Kedicik. Sensiz iyi olamam... Madem Sedef bunu yapamayacak kadar yorgun düştü, o vakit söyle Yankı'ya, seni bana geri getirsin.
Sana neden kendi dediğimi sen de dahil olmak üzere kimse bilmedi. Henüz üş günlük bebekmişim. Anne sütüne muhtaç üç günlük bir bebek düşün, Kedicik. On yedisinde lisede hamile kalmış. Kürtaj için geç kaldığını anlayınca beni doğurmak zorunda kalan bir annenin oğluyum ben. Ölmem için beni bıraktığı tren rayından beni kurtaran bir kedi olmuş. Ailesinin zoruyla benden vazgeçmişti annem. Yani aklımdaki şeylerden biri buydu. Belki de bana bakacak maddi durumu yoktu, değil mi, Kedicik? O yüzden gelip beni alamamıştı o cehennemden. Sorun değildi, ben bakardım ona. Gece gündüz çalışır ama annemin hiçbir şeyini eksik etmezdim. Hani annem ya o benim, saçının teline zaval getirmez ve gözlerinden yaş akıtmazdım. Yapardım kızım ben, yapardım. Aklımda bunlar varken yıllar sonra izini buldum ve gittim kapısına. Evi saray gibiydi, be kardeşim. Öyle aklımdaki gibi harabe bir yer değildi. Bahçenin kapısından geçmek istedşm ama güvenlik beni annemin evinr almadı. Tam onlara 'İçerideki benim annem,' diyecektim, bir araba yanaştı ve pahalı kıyafetleriyle bir kadın indi. Yanında ona sevgiyle bakan bir adam ve biri kız biri erkek olmak üzere iki tane de küçük çocuk. Küçük oğlanın elinde bir top vardı. Ayağı takılınca elindeki top yere düştü ve bana doğru yuvarlandı. Topu yerden alıp yanıma gelen çocupa uzattım. İşte o esnada annemin sesini duydum. 'Alma o şeyi,' dedi, yüzünü buruştararak çocuğuna beni gösterdi. 'Tinerci mi bağlımlı mı belli değil, uzak dur şundan,' dedi benim için. Bunları bana söylemişti, Kedicik. Haklıydı kadın, henüz on sekiz yaşında dövüşlere atıldığım için yüzüm gözüm yara bere içindeydi. Üzerimdekiler desen eski şeyler. Yapamadım, söyleyemedim ona oğlu olduğumu. Nasıl yapardım ki? Evlenmiş, iki çocuğu ve kocasıyla düzenini kurmuştu. Benim ona ihtiyacım olabilirdi ama onun bana ihtiyacı yoktu ki. Ama yanımdan geçerken bana bakıp yüzünü buruşturmasaydı keşke. Ya da kocasına, 'Böylelerini doğurup doğurup sokağa atıyorlar, sonra kapımızda bitiyorlar dilenci gibi' demeseydi keşke. Bu çok kanıma dokundu, be güzelim. Neden mi? Çünkü beni doğurup sokağa atan ondan başkası değildi. Çok sonradan öğrendim, o çocukları onun doğurmsdığını. Benim doğumum esnasında yaşadığı bir probelemsebebiyle bir daha çocuk doğuramayacak hale gelmiş. O da gitmiş, kendine yurttan iki çocuk evlat edinmiş. Ne büyük çelişki, değil mi? Kimsesizler yurdundan iki çocuk evlat edinen kadın kendi öz oğlunu kimsesiz bırakması. Ina yabancı olan iki çocuğu yurttan kurtarırken kendi kanından olanı yurda mahkum etmesi ne büyük çelişki. İşte sen sırf bu yüzden Kuzey'in sakar kedisisin. Çünkü annesinin ölüme attığı o bebeği burtaran bir kediydi. O kediden dolayı kedileri çok seviyorum. "
Kuzey Sancak...Kitabı okudu
··
617 views
Çok emek sarfetmişsin. Birşey soracağım. Beni bir kedi kurtardı derken onu Sedef mi kurtardı onu anlamadım ben henüz kitabı okumadığım için😊 Cevaplayabilir misin?
4 previous answer
Hayır Sedef yurda geldiğinde Kuzey 7 yaşında değildi. aralarında sadece 2 sene var.
6 next answer
Yapma be Kuzey... ağlatma beni bunca zaman sonra yeniden
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.