Bu kitap okuduğum ilk inceleme kitabıydı. Açıkcası böyle akıcı ve keyifli olacağını hiç tahmin etmemiştim. Kitap Borges’in kurmaca bir metni ile başlayıp Ahmet Hamdi Tanpınar, Oğuz Atay ve Orhan Pamuk’un eserlerini ve düşüncelerini birçok açıdan ele alıp irdeliyor. Eserler üzerinden Modernizm ve postmodernizm kavramlarını inceliyor. Modernist yazarlar realist edebiyatın bir yanılsama olduğunu düşünerek, 20.yy insanının düşünce yapısını daha ‘gerçekçi’ bir yöntemle aktarmak istemişler. Bununla birlikte yeni anlatım biçimleri yaratmışlar. Örneğin, bilinçakışı tekniği kahramanın zihninden geçenlerin gerçeğe daha yakın olacağı düşüncesinden doğmuş. Üstelik bu farklı anlatım biçimlerinin okurların zihinlerindeki eski kalıpları yıkarak daha özgür, daha farklı, daha modern dünyaya bir adım olacağı düşüncesindelermiş. Gerçekten de bu tarz kitapları okurken okuyucuya, bize de bir zor gelmiyor mu? sanki bu kitapları okurken ekstra bir efor sarfetmek gerekiyor gibi. En basiti bunu sakin ve temiz bir kafayla okumam gerek diyorsun, metroda okuyamam diyorsun. Çünkü bizi bazı şeyleri düşünmeye, sorgulamaya, yorum yapmaya itiyor. Pasif bir okuyucudan aktif bir okuyucuya dönüştürüyor. Bizi konfor alanımızdan çıkartıyor. Bunun gibi o kadar aydınlatıcı eleştiri ve inceleme içeriyor ki kitap, okuduğunuz Tanpınar, Atay,Pamuk kitaplarını veya herhangi bir kitabı bu gözle tekrar irdeliyorsunuz. Okuduğunuz kitabı daha iyi anlama ve yorumlama becerisi sağlıyor. Beni daha fazla inceleme kitabı okumam için heveslendiren bu güzel kitaba ve yazara teşekkür ederim PS: Ancak kitap bu yazarların eserleri hakkında ciddi spoiler içeriyor. En azından bu eserlerin bir kısmını okuduktan sonra bu kitabı okumak daha faydalı olabilir. Ben sadece birkaç kitabını okumuştum yazarların ama yine de iyi ki bu kitabı şimdi okumuşum diyorum:)

602. GeceMurat Gülsoy · Can Yayınları · 201479 okunma

·

132 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.