Zarif adamdan zarif cümleler dokundu kalbime. Gönlümün hüzünlü yanı bazen o kadar ağır basıyor ki, ne yaparsam yapayım sığamıyorum bulunduğum yere. O zamanlarda şiire kaçıp sığınmak yapabileceğim en güzel şey oluyor. Bir tek şiir okuyunca içimdeki hüzünlü yanın doyduğunu hissediyorum. İnsanın sadece mutlu yanı değil hüzünlü yanı da doymak istiyor. Benim en azından hüzünlü yanım zaman zaman önü alınamayacak yüksekliklere ulaşıyor. Bir sonbahar mevsimi, bir yaprak dökümü zamanı geldi ve benim de gönlümün hüzünlü yanı uyanıp beni rahatsız etmeye başladı yine. Balkona çıkıp temiz havayı çektim içime ama bir şey eksik gibi geldi, kitaplığıma gidip bir kitap çektim; İşaret çocukları geldi elime. Yeniden balkona çıktım temiz hava ile doldurdum sinemi bir fincan kahve ve bir tutam şiir. Sonra şiire dalıp fincanda kahveyi unutma mevsimi yaşandı, şiir bitti, kitap kapandı, rafına itina ile yerleştirildi, kalan kahve fincanı aynı o şekilde yıkanmak için yerini alıyor ve artık dışarı çıkıp sadece yürümenin sırası geliyor, okuduğum şiirler kafamda ben yolda. İşaret çocukları kitabı ile yazdıklarımın ne alakası var diye düşünebilirsiniz, bunlar sadece benim şiir okuma hallerimden bir kesit. Şiir her zaman okunmuyor çünkü. İşaret çocukları zarif adamın ilk baskısını yaptığında satmayan bir kitabı, bu kitabı o zamanlarda ateşin de bağrını yaksın diye ateş yakmakta kullanmış zarif adam, yıllar geçince kaç yüreğin yarasındaki ateşi harlayacağını bilmeden harlamış ateşi. Şiirlerini tam manasıyla anladım diyemem, onun sırrı anlaşılamamak. Belki his, evet hissedebilirsiniz acıyı, hüznü, heyecanı, umudu, mutluluğu ama yazamazsınız, onun da huyu bu işte. Her bir şiiri ayrı bir dünya, ayrı bir iklim, ayrı bir ülke hatta. Buzdağının görünen kısmı diye elinize alıp görünmeyene doğru adım attığınız şiirler var sizi bekleyen. “Kendimden yorulduğum günlerdeyim.” Kendinizi böyle hissediyorsanız evet elinizi korkak alıştırmayın alın ve okuyun, insan kendinden yorulur ama hissedemez yorgunluğunu. Ben şiir ile hem yorgunluğu gördüm hem de dinlendim.

İşaret ÇocuklarıCahit Zarifoğlu · Beyan Yayıncılık · 20194,321 okunma

·

220 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül Zeyrek