Pierre Loti’yi Türkler özellikle İstanbullular olarak ne kadar iyi bilsek de (en azından adını duymuş olmamamız) kitaplarının çok okunmadığını, yeni dönemde İş Bankasının Yayınlarının Aziyade’yi basmasıyla beraber bir popülerlik yakaladığını düşünüyorum. Bana hediye olarak gelen bu kitabı okumaya başlamamdaki en önemli sebep de sürekli adını duyduğum bu şahsiyetin yazdığı bir kitabı okumak istememdi. Aziyade’yi çok çok sevdiğimi ve okurken hiç sıkılmadığımı, sayfaların elimden akıp gittiği bir kitap olduğunu söyleme ihtiyacı hissediyorum. Pierre Lotinin bu kitabına başlarken o dönemin atmosferini böyle güzel okuyucuya geçirebileceğini düşünmezdim. 1870’lerdeki Osmanlı ve Avrupalı devletler arasındaki siyaseti, Selanik’i, İstabul’u, Meşrutiyeti, Osmanlı devletinin vatandaşları olan Yabancıların durumlarını çok güzel bir şekilde açıklamış. Çevirmenin de önsözünde bahsettiği gibi bir sadece bir aşk romanı değil aynı zamanda olayların birbiri ardına sıralanması ile birlikte bir belgesel çeşnisi alıyoruz romandan. Aziyade ve Loti’nin birbirleriyle olan ikisi arasında çok çok masum ama dışarıdan bir o kadar yasaklı gözüken o aşk ise tam olarak kalbime işledi diyebilirim. Aziyade’nin Loti’ye duyduğu o çocuksu aşk ve bağlılık çok dokunaklıydı. Loti’nin arkadaşı ve ablasıyla mektuplaşmalarının kitabın arasına işlenilmesi detayını da sevdim. Okuyucuya Loti’nin aslında içerisinde neler yaşadığını içinde nelerle savaştığını yansıtan güzel eklemeler olmuş. ———-SPOİLER ————— Loti’nin gemiye binme ve orduya girmeme kararını almışken birden pısırıklaşıp ingiltereye dönme kararını verdiğinde ona çok sinirlendiğimi ve kırıldığımı aynı zamanda Aziyade’yi derin bir aşkla severken, bir başına o haremde bırakmaya nasıl gönlünün el verdiğini anlamış değilim

AziyadePierre Loti · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021798 okunma

·

105 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayçanur Bıçak